мануме́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мануме́нтны мануме́нтная мануме́нтнае мануме́нтныя
Р. мануме́нтнага мануме́нтнай
мануме́нтнае
мануме́нтнага мануме́нтных
Д. мануме́нтнаму мануме́нтнай мануме́нтнаму мануме́нтным
В. мануме́нтны (неадуш.)
мануме́нтнага (адуш.)
мануме́нтную мануме́нтнае мануме́нтныя (неадуш.)
мануме́нтных (адуш.)
Т. мануме́нтным мануме́нтнай
мануме́нтнаю
мануме́нтным мануме́нтнымі
М. мануме́нтным мануме́нтнай мануме́нтным мануме́нтных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)