наме́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| наме́снік | наме́снікі | |
| наме́сніка | наме́снікаў | |
| наме́сніку | наме́снікам | |
| наме́сніка | наме́снікаў | |
| наме́снікам | наме́снікамі | |
| наме́сніку | наме́сніках |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэннінаме́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| наме́сніца | наме́сніцы | |
| наме́сніцы | наме́сніц | |
| наме́сніцы | наме́сніцам | |
| наме́сніцу | наме́сніц | |
| наме́сніцай наме́сніцаю |
наме́сніцамі | |
| наме́сніцы | наме́сніцах |
Крыніцы:
наме́сніцкі
прыметнік, адносны
| наме́сніцкі | наме́сніцкая | наме́сніцкае | наме́сніцкія | |
| наме́сніцкага | наме́сніцкай наме́сніцкае |
наме́сніцкага | наме́сніцкіх | |
| наме́сніцкаму | наме́сніцкай | наме́сніцкаму | наме́сніцкім | |
| наме́сніцкі ( наме́сніцкага ( |
наме́сніцкую | наме́сніцкае | наме́сніцкія ( наме́сніцкіх ( |
|
| наме́сніцкім | наме́сніцкай наме́сніцкаю |
наме́сніцкім | наме́сніцкімі | |
| наме́сніцкім | наме́сніцкай | наме́сніцкім | наме́сніцкіх | |
Крыніцы:
наме́сніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| наме́сніцтва | |
| наме́сніцтва | |
| наме́сніцтву | |
| наме́сніцтва | |
| наме́сніцтвам | |
| наме́сніцтве |
Крыніцы:
наме́снічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| наме́снічаю | наме́снічаем | |
| наме́снічаеш | наме́снічаеце | |
| наме́снічае | наме́снічаюць | |
| Прошлы час | ||
| наме́снічаў | наме́снічалі | |
| наме́снічала | ||
| наме́снічала | ||
| Загадны лад | ||
| наме́снічай | наме́снічайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| наме́снічаючы | ||
Крыніцы:
наме́сці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| намяту́ | намяцё́м | |
| намяце́ш | намецяце́ | |
| намяце́ | намяту́ць | |
| Прошлы час | ||
| намё́ў | намялі́ | |
| намяла́ | ||
| намяло́ | ||
| Загадны лад | ||
| намяці́ | намяці́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| намё́ўшы | ||
Крыніцы:
наме́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| наме́тка | наме́ткі | |
| наме́ткі | наме́так | |
| наме́тцы | наме́ткам | |
| наме́тку | наме́ткі | |
| наме́ткай наме́ткаю |
наме́ткамі | |
| наме́тцы | наме́тках |
Крыніцы:
наме́цены
прыметнік, адносны
| наме́цены | наме́ценая | наме́ценае | наме́ценыя | |
| наме́ценага | наме́ценай наме́ценае |
наме́ценага | наме́ценых | |
| наме́ценаму | наме́ценай | наме́ценаму | наме́ценым | |
| наме́цены ( наме́ценага ( |
наме́ценую | наме́ценае | наме́ценыя ( наме́ценых ( |
|
| наме́ценым | наме́ценай наме́ценаю |
наме́ценым | наме́ценымі | |
| наме́ценым | наме́ценай | наме́ценым | наме́ценых | |
Крыніцы:
наме́цены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| наме́цены | наме́ценая | наме́ценае | наме́ценыя | |
| наме́ценага | наме́ценай наме́ценае |
наме́ценага | наме́ценых | |
| наме́ценаму | наме́ценай | наме́ценаму | наме́ценым | |
| наме́цены ( наме́ценага ( |
наме́ценую | наме́ценае | наме́ценыя ( наме́ценых ( |
|
| наме́ценым | наме́ценай наме́ценаю |
наме́ценым | наме́ценымі | |
| наме́ценым | наме́ценай | наме́ценым | наме́ценых | |
Кароткая форма: наме́цена.
Крыніцы:
наме́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| наме́чуся | наме́цімся | |
| наме́цішся | наме́ціцеся | |
| наме́ціцца | наме́цяцца | |
| Прошлы час | ||
| наме́ціўся | наме́ціліся | |
| наме́цілася | ||
| наме́цілася | ||
| Загадны лад | ||
| наме́цься | наме́цьцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| наме́ціўшыся | ||
Крыніцы: