наме́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| наме́сніца | наме́сніцы | |
| наме́сніцы | наме́сніц | |
| наме́сніцы | наме́сніцам | |
| наме́сніцу | наме́сніц | |
| наме́сніцай наме́сніцаю |
наме́сніцамі | |
| наме́сніцы | наме́сніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)