марня́віць
‘мардаваць, марнаваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
марня́ўлю |
марня́вім |
| 2-я ас. |
марня́віш |
марня́віце |
| 3-я ас. |
марня́віць |
марня́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
марня́віў |
марня́вілі |
| ж. |
марня́віла |
| н. |
марня́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
марня́ў |
марня́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
марня́вячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
маро́жанае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
маро́жанае |
| Р. |
маро́жанага |
| Д. |
маро́жанаму |
| В. |
маро́жанае |
| Т. |
маро́жаным |
| М. |
маро́жаным |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
маро́жаніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
маро́жаніца |
маро́жаніцы |
| Р. |
маро́жаніцы |
маро́жаніц |
| Д. |
маро́жаніцы |
маро́жаніцам |
| В. |
маро́жаніцу |
маро́жаніцы |
| Т. |
маро́жаніцай маро́жаніцаю |
маро́жаніцамі |
| М. |
маро́жаніцы |
маро́жаніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
маро́жаншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
маро́жаншчык |
маро́жаншчыкі |
| Р. |
маро́жаншчыка |
маро́жаншчыкаў |
| Д. |
маро́жаншчыку |
маро́жаншчыкам |
| В. |
маро́жаншчыка |
маро́жаншчыкаў |
| Т. |
маро́жаншчыкам |
маро́жаншчыкамі |
| М. |
маро́жаншчыку |
маро́жаншчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
маро́жаншчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
маро́жаншчыца |
маро́жаншчыцы |
| Р. |
маро́жаншчыцы |
маро́жаншчыц |
| Д. |
маро́жаншчыцы |
маро́жаншчыцам |
| В. |
маро́жаншчыцу |
маро́жаншчыц |
| Т. |
маро́жаншчыцай маро́жаншчыцаю |
маро́жаншчыцамі |
| М. |
маро́жаншчыцы |
маро́жаншчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
маро́жаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маро́жаны |
маро́жаная |
маро́жанае |
маро́жаныя |
| Р. |
маро́жанага |
маро́жанай маро́жанае |
маро́жанага |
маро́жаных |
| Д. |
маро́жанаму |
маро́жанай |
маро́жанаму |
маро́жаным |
| В. |
маро́жаны (неадуш.) маро́жанага (адуш.) |
маро́жаную |
маро́жанае |
маро́жаныя (неадуш.) маро́жаных (адуш.) |
| Т. |
маро́жаным |
маро́жанай маро́жанаю |
маро́жаным |
маро́жанымі |
| М. |
маро́жаным |
маро́жанай |
маро́жаным |
маро́жаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
маро́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маро́жаны |
маро́жаная |
маро́жанае |
маро́жаныя |
| Р. |
маро́жанага |
маро́жанай маро́жанае |
маро́жанага |
маро́жаных |
| Д. |
маро́жанаму |
маро́жанай |
маро́жанаму |
маро́жаным |
| В. |
маро́жаны (неадуш.) маро́жанага (адуш.) |
маро́жаную |
маро́жанае |
маро́жаныя (неадуш.) маро́жаных (адуш.) |
| Т. |
маро́жаным |
маро́жанай маро́жанаю |
маро́жаным |
маро́жанымі |
| М. |
маро́жаным |
маро́жанай |
маро́жаным |
маро́жаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
маро́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маро́жаны |
маро́жаная |
маро́жанае |
маро́жаныя |
| Р. |
маро́жанага |
маро́жанай маро́жанае |
маро́жанага |
маро́жаных |
| Д. |
маро́жанаму |
маро́жанай |
маро́жанаму |
маро́жаным |
| В. |
маро́жаны (неадуш.) маро́жанага (адуш.) |
маро́жаную |
маро́жанае |
маро́жаныя (неадуш.) маро́жаных (адуш.) |
| Т. |
маро́жаным |
маро́жанай маро́жанаю |
маро́жаным |
маро́жанымі |
| М. |
маро́жаным |
маро́жанай |
маро́жаным |
маро́жаных |
Кароткая форма: маро́жана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
маро́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
маро́з |
маразы́ |
| Р. |
маро́зу |
маразо́ў |
| Д. |
маро́зу |
мараза́м |
| В. |
маро́з |
маразы́ |
| Т. |
маро́зам |
мараза́мі |
| М. |
маро́зе |
мараза́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Маро́зава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Маро́зава |
| Р. |
Маро́зава |
| Д. |
Маро́заву |
| В. |
Маро́зава |
| Т. |
Маро́завам |
| М. |
Маро́заве |