бессюжэ́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бессюжэ́тны |
бессюжэ́тная |
бессюжэ́тнае |
бессюжэ́тныя |
Р. |
бессюжэ́тнага |
бессюжэ́тнай бессюжэ́тнае |
бессюжэ́тнага |
бессюжэ́тных |
Д. |
бессюжэ́тнаму |
бессюжэ́тнай |
бессюжэ́тнаму |
бессюжэ́тным |
В. |
бессюжэ́тны (неадуш.) бессюжэ́тнага (адуш.) |
бессюжэ́тную |
бессюжэ́тнае |
бессюжэ́тныя (неадуш.) бессюжэ́тных (адуш.) |
Т. |
бессюжэ́тным |
бессюжэ́тнай бессюжэ́тнаю |
бессюжэ́тным |
бессюжэ́тнымі |
М. |
бессюжэ́тным |
бессюжэ́тнай |
бессюжэ́тным |
бессюжэ́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
бессядзі́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бессядзі́бны |
бессядзі́бная |
бессядзі́бнае |
бессядзі́бныя |
Р. |
бессядзі́бнага |
бессядзі́бнай бессядзі́бнае |
бессядзі́бнага |
бессядзі́бных |
Д. |
бессядзі́бнаму |
бессядзі́бнай |
бессядзі́бнаму |
бессядзі́бным |
В. |
бессядзі́бны (неадуш.) бессядзі́бнага (адуш.) |
бессядзі́бную |
бессядзі́бнае |
бессядзі́бныя (неадуш.) бессядзі́бных (адуш.) |
Т. |
бессядзі́бным |
бессядзі́бнай бессядзі́бнаю |
бессядзі́бным |
бессядзі́бнымі |
М. |
бессядзі́бным |
бессядзі́бнай |
бессядзі́бным |
бессядзі́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бессяме́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
бессяме́йна |
- |
- |
бессяме́йны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бессяме́йны |
бессяме́йная |
бессяме́йнае |
бессяме́йныя |
Р. |
бессяме́йнага |
бессяме́йнай бессяме́йнае |
бессяме́йнага |
бессяме́йных |
Д. |
бессяме́йнаму |
бессяме́йнай |
бессяме́йнаму |
бессяме́йным |
В. |
бессяме́йны (неадуш.) бессяме́йнага (адуш.) |
бессяме́йную |
бессяме́йнае |
бессяме́йныя (неадуш.) бессяме́йных (адуш.) |
Т. |
бессяме́йным |
бессяме́йнай бессяме́йнаю |
бессяме́йным |
бессяме́йнымі |
М. |
бессяме́йным |
бессяме́йнай |
бессяме́йным |
бессяме́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
бессямя́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бессямя́нка |
бессямя́нкі |
Р. |
бессямя́нкі |
бессямя́нак |
Д. |
бессямя́нцы |
бессямя́нкам |
В. |
бессямя́нку |
бессямя́нкі |
Т. |
бессямя́нкай бессямя́нкаю |
бессямя́нкамі |
М. |
бессямя́нцы |
бессямя́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бе́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бе́ст |
Р. |
бе́сту |
Д. |
бе́сту |
В. |
бе́ст |
Т. |
бе́стам |
М. |
бе́сце |
Крыніцы:
piskunou2012.
бестава́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бестава́р’е |
Р. |
бестава́р’я |
Д. |
бестава́р’ю |
В. |
бестава́р’е |
Т. |
бестава́р’ем |
М. |
бестава́р’і |
Крыніцы:
piskunou2012.
бестава́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бестава́рны |
бестава́рная |
бестава́рнае |
бестава́рныя |
Р. |
бестава́рнага |
бестава́рнай бестава́рнае |
бестава́рнага |
бестава́рных |
Д. |
бестава́рнаму |
бестава́рнай |
бестава́рнаму |
бестава́рным |
В. |
бестава́рны (неадуш.) бестава́рнага (адуш.) |
бестава́рную |
бестава́рнае |
бестава́рныя (неадуш.) бестава́рных (адуш.) |
Т. |
бестава́рным |
бестава́рнай бестава́рнаю |
бестава́рным |
бестава́рнымі |
М. |
бестава́рным |
бестава́рнай |
бестава́рным |
бестава́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
бестаі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бестаі́н |
Р. |
бестаі́ну |
Д. |
бестаі́ну |
В. |
бестаі́н |
Т. |
бестаі́нам |
М. |
бестаі́не |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.