бессямя́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бессямя́нка бессямя́нкі
Р. бессямя́нкі бессямя́нак
Д. бессямя́нцы бессямя́нкам
В. бессямя́нку бессямя́нкі
Т. бессямя́нкай
бессямя́нкаю		 бессямя́нкамі
М. бессямя́нцы бессямя́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)