Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўхцчшюя

барсучанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. барсучанё́ барсучаня́ты
Р. барсучаня́ці барсучаня́т
Д. барсучаня́ці барсучаня́там
В. барсучанё́ барсучаня́т
Т. барсучанём барсучаня́тамі
М. барсучаня́ці барсучаня́тах

Іншыя варыянты: барсучаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

барсучаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. барсучаня́ барсучаня́ты
Р. барсучаня́ці барсучаня́т
Д. барсучаня́ці барсучаня́там
В. барсучаня́ барсучаня́т
Т. барсучанём барсучаня́тамі
М. барсучаня́ці барсучаня́тах

Іншыя варыянты: барсучанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

барсу́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. барсу́чы барсу́чая барсу́чае барсу́чыя
Р. барсу́чага барсу́чай
барсу́чае		 барсу́чага барсу́чых
Д. барсу́чаму барсу́чай барсу́чаму барсу́чым
В. барсу́чы (неадуш.)
барсу́чага (адуш.)		 барсу́чую барсу́чае барсу́чыя (неадуш.)
барсу́чых (адуш.)
Т. барсу́чым барсу́чай
барсу́чаю		 барсу́чым барсу́чымі
М. барсу́чым барсу́чай барсу́чым барсу́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Барсучы́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Барсучы́на
Р. Барсучы́ны
Д. Барсучы́не
В. Барсучы́ну
Т. Барсучы́най
Барсучы́наю
М. Барсучы́не

барсучы́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. барсучы́ны барсучы́ная барсучы́нае барсучы́ныя
Р. барсучы́нага барсучы́най
барсучы́нае		 барсучы́нага барсучы́ных
Д. барсучы́наму барсучы́най барсучы́наму барсучы́ным
В. барсучы́ны (неадуш.)
барсучы́нага (адуш.)		 барсучы́ную барсучы́нае барсучы́ныя (неадуш.)
барсучы́ных (адуш.)
Т. барсучы́ным барсучы́най
барсучы́наю		 барсучы́ным барсучы́нымі
М. барсучы́ным барсучы́най барсучы́ным барсучы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

барсучы́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. барсучы́ха барсучы́хі
Р. барсучы́хі барсучы́х
Д. барсучы́се барсучы́хам
В. барсучы́ху барсучы́х
Т. барсучы́хай
барсучы́хаю		 барсучы́хамі
М. барсучы́се барсучы́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

барсянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. барсянё́ барсяня́ты
Р. барсяня́ці барсяня́т
Д. барсяня́ці барсяня́там
В. барсянё́ барсяня́т
Т. барсянём барсяня́тамі
М. барсяня́ці барсяня́тах

Іншыя варыянты: барсяня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

барсяня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. барсяня́ барсяня́ты
Р. барсяня́ці барсяня́т
Д. барсяня́ці барсяня́там
В. барсяня́ барсяня́т
Т. барсянём барсяня́тамі
М. барсяня́ці барсяня́тах

Іншыя варыянты: барсянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

бартава́ць

‘адмовіць (адмаўляць) каму-небудзь, падмануць (падманваць) каго-небудзь, не выканаць (не выконваць) абяцанне’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. барту́ю барту́ем
2-я ас. барту́еш барту́еце
3-я ас. барту́е барту́юць
Прошлы час
м. бартава́ў бартава́лі
ж. бартава́ла
н. бартава́ла
Загадны лад
2-я ас. барту́й барту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час барту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

бартава́ць

‘адмовіць (адмаўляць) каму-небудзь, падмануць (падманваць) каго-небудзь, не выканаць (не выконваць) абяцанне’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. барту́ю барту́ем
2-я ас. барту́еш барту́еце
3-я ас. барту́е барту́юць
Прошлы час
м. бартава́ў бартава́лі
ж. бартава́ла
н. бартава́ла
Загадны лад
2-я ас. барту́й барту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час бартава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.