бартава́ць
‘адмовіць (адмаўляць) каму-небудзь, падмануць (падманваць) каго-небудзь, не выканаць (не выконваць) абяцанне’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| барту́ю | барту́ем | |
| барту́еш | барту́еце | |
| барту́е | барту́юць | |
| Прошлы час | ||
| бартава́ў | бартава́лі | |
| бартава́ла | ||
| бартава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| барту́й | барту́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| бартава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)