манты́са
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
манты́са | манты́сы | |
манты́сы | манты́с | |
манты́се | манты́сам | |
манты́су | манты́сы | |
манты́сай манты́саю |
манты́самі | |
манты́се | манты́сах |
Крыніцы:
манты́са
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
манты́са | манты́сы | |
манты́сы | манты́с | |
манты́се | манты́сам | |
манты́су | манты́сы | |
манты́сай манты́саю |
манты́самі | |
манты́се | манты́сах |
Крыніцы:
манты́чыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
манты́чу | манты́чым | |
манты́чыш | манты́чыце | |
манты́чыць | манты́чаць | |
Прошлы час | ||
манты́чыў | манты́чылі | |
манты́чыла | ||
манты́чыла | ||
Загадны лад | ||
манты́ч | манты́чце | |
Дзеепрыслоўе | ||
манты́чачы |
Крыніцы:
ма́нтыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ма́нтыя | ма́нтыі | |
ма́нтыі | ма́нтый | |
ма́нтыі | ма́нтыям | |
ма́нтыю | ма́нтыі | |
ма́нтыяй ма́нтыяю |
ма́нтыямі | |
ма́нтыі | ма́нтыях |
Крыніцы:
Мантэвідэ́а
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
Мантэвідэ́а | |
Мантэвідэ́а | |
Мантэвідэ́а | |
Мантэвідэ́а | |
Мантэвідэ́а | |
Мантэвідэ́а |
мантэвідэ́йскі
прыметнік, адносны
мантэвідэ́йскі | мантэвідэ́йская | мантэвідэ́йскае | мантэвідэ́йскія | |
мантэвідэ́йскага | мантэвідэ́йскай мантэвідэ́йскае |
мантэвідэ́йскага | мантэвідэ́йскіх | |
мантэвідэ́йскаму | мантэвідэ́йскай | мантэвідэ́йскаму | мантэвідэ́йскім | |
мантэвідэ́йскі ( мантэвідэ́йскага ( |
мантэвідэ́йскую | мантэвідэ́йскае | мантэвідэ́йскія ( мантэвідэ́йскіх ( |
|
мантэвідэ́йскім | мантэвідэ́йскай мантэвідэ́йскаю |
мантэвідэ́йскім | мантэвідэ́йскімі | |
мантэвідэ́йскім | мантэвідэ́йскай | мантэвідэ́йскім | мантэвідэ́йскіх |
Крыніцы:
мантэкры́ста
‘стрэльба’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
мантэкры́ста | мантэкры́ста | |
мантэкры́ста | мантэкры́ста | |
мантэкры́ста | мантэкры́ста | |
мантэкры́ста | мантэкры́ста | |
мантэкры́ста | мантэкры́ста | |
мантэкры́ста | мантэкры́ста |
Крыніцы:
мантэ́неўскі
прыметнік, адносны
мантэ́неўскі | мантэ́неўская | мантэ́неўскае | мантэ́неўскія | |
мантэ́неўскага | мантэ́неўскай мантэ́неўскае |
мантэ́неўскага | мантэ́неўскіх | |
мантэ́неўскаму | мантэ́неўскай | мантэ́неўскаму | мантэ́неўскім | |
мантэ́неўскі ( мантэ́неўскага ( |
мантэ́неўскую | мантэ́неўскае | мантэ́неўскія ( мантэ́неўскіх ( |
|
мантэ́неўскім | мантэ́неўскай мантэ́неўскаю |
мантэ́неўскім | мантэ́неўскімі | |
мантэ́неўскім | мантэ́неўскай | мантэ́неўскім | мантэ́неўскіх |
Крыніцы:
мануа́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мануа́л | мануа́лы | |
мануа́ла | мануа́лаў | |
мануа́лу | мануа́лам | |
мануа́л | мануа́лы | |
мануа́лам | мануа́ламі | |
мануа́ле | мануа́лах |
Крыніцы:
мануалі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мануалі́ст | мануалі́сты | |
мануалі́ста | мануалі́стаў | |
мануалі́сту | мануалі́стам | |
мануалі́ста | мануалі́стаў | |
мануалі́стам | мануалі́стамі | |
мануалі́сце | мануалі́стах |
Крыніцы:
мануа́льны
прыметнік, адносны
мануа́льны | мануа́льная | мануа́льнае | мануа́льныя | |
мануа́льнага | мануа́льнай мануа́льнае |
мануа́льнага | мануа́льных | |
мануа́льнаму | мануа́льнай | мануа́льнаму | мануа́льным | |
мануа́льны ( мануа́льнага ( |
мануа́льную | мануа́льнае | мануа́льныя ( мануа́льных ( |
|
мануа́льным | мануа́льнай мануа́льнаю |
мануа́льным | мануа́льнымі | |
мануа́льным | мануа́льнай | мануа́льным | мануа́льных |
Крыніцы: