мантэкры́ста

‘стрэльба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. мантэкры́ста мантэкры́ста
Р. мантэкры́ста мантэкры́ста
Д. мантэкры́ста мантэкры́ста
В. мантэкры́ста мантэкры́ста
Т. мантэкры́ста мантэкры́ста
М. мантэкры́ста мантэкры́ста

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)