Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

абсту́плены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсту́плены абсту́пленая абсту́пленае абсту́пленыя
Р. абсту́пленага абсту́пленай
абсту́пленае		 абсту́пленага абсту́пленых
Д. абсту́пленаму абсту́пленай абсту́пленаму абсту́пленым
В. абсту́плены (неадуш.)
абсту́пленага (адуш.)		 абсту́пленую абсту́пленае абсту́пленыя (неадуш.)
абсту́пленых (адуш.)
Т. абсту́пленым абсту́пленай
абсту́пленаю		 абсту́пленым абсту́пленымі
М. абсту́пленым абсту́пленай абсту́пленым абсту́пленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

абсту́плены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсту́плены абсту́пленая абсту́пленае абсту́пленыя
Р. абсту́пленага абсту́пленай
абсту́пленае		 абсту́пленага абсту́пленых
Д. абсту́пленаму абсту́пленай абсту́пленаму абсту́пленым
В. абсту́плены (неадуш.)
абсту́пленага (адуш.)		 абсту́пленую абсту́пленае абсту́пленыя (неадуш.)
абсту́пленых (адуш.)
Т. абсту́пленым абсту́пленай
абсту́пленаю		 абсту́пленым абсту́пленымі
М. абсту́пленым абсту́пленай абсту́пленым абсту́пленых

Кароткая форма: абсту́плена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

абстыне́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абстыне́нт
Р. абстыне́нта
Д. абстыне́нту
В. абстыне́нта
Т. абстыне́нтам
М. абстыне́нце

Крыніцы: piskunou2012.

абстыне́нтна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
абстыне́нтна - -

абстыне́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абстыне́нтны абстыне́нтная абстыне́нтнае абстыне́нтныя
Р. абстыне́нтнага абстыне́нтнай
абстыне́нтнае		 абстыне́нтнага абстыне́нтных
Д. абстыне́нтнаму абстыне́нтнай абстыне́нтнаму абстыне́нтным
В. абстыне́нтны (неадуш.)
абстыне́нтнага (адуш.)		 абстыне́нтную абстыне́нтнае абстыне́нтныя (неадуш.)
абстыне́нтных (адуш.)
Т. абстыне́нтным абстыне́нтнай
абстыне́нтнаю		 абстыне́нтным абстыне́нтнымі
М. абстыне́нтным абстыне́нтнай абстыне́нтным абстыне́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

абстыне́нцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. абстыне́нцыя
Р. абстыне́нцыі
Д. абстыне́нцыі
В. абстыне́нцыю
Т. абстыне́нцыяй
абстыне́нцыяю
М. абстыне́нцыі

Крыніцы: piskunou2012.

абстэнцыяні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абстэнцыяні́ст
Р. абстэнцыяні́ста
Д. абстэнцыяні́сту
В. абстэнцыяні́ста
Т. абстэнцыяні́стам
М. абстэнцыяні́сце

Крыніцы: piskunou2012.

абсудава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсуду́ю абсуду́ем
2-я ас. абсуду́еш абсуду́еце
3-я ас. абсуду́е абсуду́юць
Прошлы час
м. абсудава́ў абсудава́лі
ж. абсудава́ла
н. абсудава́ла
Загадны лад
2-я ас. абсуду́й абсуду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абсудава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абсудо́біцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсудо́блюся абсудо́бімся
2-я ас. абсудо́бішся абсудо́біцеся
3-я ас. абсудо́біцца абсудо́бяцца
Прошлы час
м. абсудо́біўся абсудо́біліся
ж. абсудо́білася
н. абсудо́білася
Загадны лад
2-я ас. абсудо́бся абсудо́бцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абсудо́біўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

абсудо́біць

‘запэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсудо́блю абсудо́бім
2-я ас. абсудо́біш абсудо́біце
3-я ас. абсудо́біць абсудо́бяць
Прошлы час
м. абсудо́біў абсудо́білі
ж. абсудо́біла
н. абсудо́біла
Загадны лад
2-я ас. абсудо́б абсудо́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час абсудо́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.