намагні́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
намагні́чаны |
намагні́чаная |
намагні́чанае |
намагні́чаныя |
| Р. |
намагні́чанага |
намагні́чанай намагні́чанае |
намагні́чанага |
намагні́чаных |
| Д. |
намагні́чанаму |
намагні́чанай |
намагні́чанаму |
намагні́чаным |
| В. |
намагні́чаны (неадуш.) намагні́чанага (адуш.) |
намагні́чаную |
намагні́чанае |
намагні́чаныя (неадуш.) намагні́чаных (адуш.) |
| Т. |
намагні́чаным |
намагні́чанай намагні́чанаю |
намагні́чаным |
намагні́чанымі |
| М. |
намагні́чаным |
намагні́чанай |
намагні́чаным |
намагні́чаных |
Кароткая форма: намагні́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
намагні́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
намагні́чванне |
| Р. |
намагні́чвання |
| Д. |
намагні́чванню |
| В. |
намагні́чванне |
| Т. |
намагні́чваннем |
| М. |
намагні́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
намагні́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
намагні́чваецца |
намагні́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
намагні́чваўся |
намагні́чваліся |
| ж. |
намагні́чвалася |
| н. |
намагні́чвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
намагні́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
намагні́чваю |
намагні́чваем |
| 2-я ас. |
намагні́чваеш |
намагні́чваеце |
| 3-я ас. |
намагні́чвае |
намагні́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
намагні́чваў |
намагні́чвалі |
| ж. |
намагні́чвала |
| н. |
намагні́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
намагні́чвай |
намагні́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
намагні́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
намагра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
намагра́ма |
намагра́мы |
| Р. |
намагра́мы |
намагра́м |
| Д. |
намагра́ме |
намагра́мам |
| В. |
намагра́му |
намагра́мы |
| Т. |
намагра́май намагра́маю |
намагра́мамі |
| М. |
намагра́ме |
намагра́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
намаграфава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
намаграфава́нне |
| Р. |
намаграфава́ння |
| Д. |
намаграфава́нню |
| В. |
намаграфава́нне |
| Т. |
намаграфава́ннем |
| М. |
намаграфава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
намаграфі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
намаграфі́чны |
намаграфі́чная |
намаграфі́чнае |
намаграфі́чныя |
| Р. |
намаграфі́чнага |
намаграфі́чнай намаграфі́чнае |
намаграфі́чнага |
намаграфі́чных |
| Д. |
намаграфі́чнаму |
намаграфі́чнай |
намаграфі́чнаму |
намаграфі́чным |
| В. |
намаграфі́чны (неадуш.) намаграфі́чнага (адуш.) |
намаграфі́чную |
намаграфі́чнае |
намаграфі́чныя (неадуш.) намаграфі́чных (адуш.) |
| Т. |
намаграфі́чным |
намаграфі́чнай намаграфі́чнаю |
намаграфі́чным |
намаграфі́чнымі |
| М. |
намаграфі́чным |
намаграфі́чнай |
намаграфі́чным |
намаграфі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.