хрысція́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хрысція́нскі |
хрысція́нская |
хрысція́нскае |
хрысція́нскія |
Р. |
хрысція́нскага |
хрысція́нскай хрысція́нскае |
хрысція́нскага |
хрысція́нскіх |
Д. |
хрысція́нскаму |
хрысція́нскай |
хрысція́нскаму |
хрысція́нскім |
В. |
хрысція́нскі (неадуш.) хрысція́нскага (адуш.) |
хрысція́нскую |
хрысція́нскае |
хрысція́нскія (неадуш.) хрысція́нскіх (адуш.) |
Т. |
хрысція́нскім |
хрысція́нскай хрысція́нскаю |
хрысція́нскім |
хрысція́нскімі |
М. |
хрысція́нскім |
хрысція́нскай |
хрысція́нскім |
хрысція́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хрысція́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
хрысція́нства |
Р. |
хрысція́нства |
Д. |
хрысція́нству |
В. |
хрысція́нства |
Т. |
хрысція́нствам |
М. |
хрысція́нстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Хрышчано́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Хрышчано́вічы |
Р. |
Хрышчано́віч Хрышчано́вічаў |
Д. |
Хрышчано́вічам |
В. |
Хрышчано́вічы |
Т. |
Хрышчано́вічамі |
М. |
Хрышчано́вічах |
хры́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хры́шчаны |
хры́шчаная |
хры́шчанае |
хры́шчаныя |
Р. |
хры́шчанага |
хры́шчанай хры́шчанае |
хры́шчанага |
хры́шчаных |
Д. |
хры́шчанаму |
хры́шчанай |
хры́шчанаму |
хры́шчаным |
В. |
хры́шчаны (неадуш.) хры́шчанага (адуш.) |
хры́шчаную |
хры́шчанае |
хры́шчаныя (неадуш.) хры́шчаных (адуш.) |
Т. |
хры́шчаным |
хры́шчанай хры́шчанаю |
хры́шчаным |
хры́шчанымі |
М. |
хры́шчаным |
хры́шчанай |
хры́шчаным |
хры́шчаных |
Кароткая форма: хры́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Хрышчо́навічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Хрышчо́навічы |
Р. |
Хрышчо́навіч Хрышчо́навічаў |
Д. |
Хрышчо́навічам |
В. |
Хрышчо́навічы |
Т. |
Хрышчо́навічамі |
М. |
Хрышчо́навічах |
хрышчо́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хрышчо́ны |
хрышчо́ная |
хрышчо́нае |
хрышчо́ныя |
Р. |
хрышчо́нага |
хрышчо́най хрышчо́нае |
хрышчо́нага |
хрышчо́ных |
Д. |
хрышчо́наму |
хрышчо́най |
хрышчо́наму |
хрышчо́ным |
В. |
хрышчо́ны (неадуш.) хрышчо́нага (адуш.) |
хрышчо́ную |
хрышчо́нае |
хрышчо́ныя (неадуш.) хрышчо́ных (адуш.) |
Т. |
хрышчо́ным |
хрышчо́най хрышчо́наю |
хрышчо́ным |
хрышчо́нымі |
М. |
хрышчо́ным |
хрышчо́най |
хрышчо́ным |
хрышчо́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хрышчо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хрышчо́ны |
хрышчо́ная |
хрышчо́нае |
хрышчо́ныя |
Р. |
хрышчо́нага |
хрышчо́най хрышчо́нае |
хрышчо́нага |
хрышчо́ных |
Д. |
хрышчо́наму |
хрышчо́най |
хрышчо́наму |
хрышчо́ным |
В. |
хрышчо́ны (неадуш.) хрышчо́нага (адуш.) |
хрышчо́ную |
хрышчо́нае |
хрышчо́ныя (неадуш.) хрышчо́ных (адуш.) |
Т. |
хрышчо́ным |
хрышчо́най хрышчо́наю |
хрышчо́ным |
хрышчо́нымі |
М. |
хрышчо́ным |
хрышчо́най |
хрышчо́ным |
хрышчо́ных |
Кароткая форма: хрышчо́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хрышчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
хрышчэ́нне |
Р. |
хрышчэ́ння |
Д. |
хрышчэ́нню |
В. |
хрышчэ́нне |
Т. |
хрышчэ́ннем |
М. |
хрышчэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хрышчэ́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хрышчэ́ннік |
хрышчэ́ннікі |
Р. |
хрышчэ́нніка |
хрышчэ́ннікаў |
Д. |
хрышчэ́нніку |
хрышчэ́ннікам |
В. |
хрышчэ́нніка |
хрышчэ́ннікаў |
Т. |
хрышчэ́ннікам |
хрышчэ́ннікамі |
М. |
хрышчэ́нніку |
хрышчэ́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.