прываро́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прываро́жаны |
прываро́жаная |
прываро́жанае |
прываро́жаныя |
Р. |
прываро́жанага |
прываро́жанай прываро́жанае |
прываро́жанага |
прываро́жаных |
Д. |
прываро́жанаму |
прываро́жанай |
прываро́жанаму |
прываро́жаным |
В. |
прываро́жаны (неадуш.) прываро́жанага (адуш.) |
прываро́жаную |
прываро́жанае |
прываро́жаныя (неадуш.) прываро́жаных (адуш.) |
Т. |
прываро́жаным |
прываро́жанай прываро́жанаю |
прываро́жаным |
прываро́жанымі |
М. |
прываро́жаным |
прываро́жанай |
прываро́жаным |
прываро́жаных |
Кароткая форма: прываро́жана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прываро́жванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
прываро́жванне |
Р. |
прываро́жвання |
Д. |
прываро́жванню |
В. |
прываро́жванне |
Т. |
прываро́жваннем |
М. |
прываро́жванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прываро́жвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прываро́жваюся |
прываро́жваемся |
2-я ас. |
прываро́жваешся |
прываро́жваецеся |
3-я ас. |
прываро́жваецца |
прываро́жваюцца |
Прошлы час |
м. |
прываро́жваўся |
прываро́жваліся |
ж. |
прываро́жвалася |
н. |
прываро́жвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
прываро́жваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прываро́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прываро́жваю |
прываро́жваем |
2-я ас. |
прываро́жваеш |
прываро́жваеце |
3-я ас. |
прываро́жвае |
прываро́жваюць |
Прошлы час |
м. |
прываро́жваў |
прываро́жвалі |
ж. |
прываро́жвала |
н. |
прываро́жвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
прываро́жвай |
прываро́жвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
прываро́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прываро́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прываро́т |
прываро́ты |
Р. |
прываро́ту |
прываро́таў |
Д. |
прываро́ту |
прываро́там |
В. |
прываро́т |
прываро́ты |
Т. |
прываро́там |
прываро́тамі |
М. |
прываро́це |
прываро́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прываро́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прываро́тнік |
прываро́тнікі |
Р. |
прываро́тніка |
прываро́тнікаў |
Д. |
прываро́тніку |
прываро́тнікам |
В. |
прываро́тнік |
прываро́тнікі |
Т. |
прываро́тнікам |
прываро́тнікамі |
М. |
прываро́тніку |
прываро́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прываро́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прываро́тны |
прываро́тная |
прываро́тнае |
прываро́тныя |
Р. |
прываро́тнага |
прываро́тнай прываро́тнае |
прываро́тнага |
прываро́тных |
Д. |
прываро́тнаму |
прываро́тнай |
прываро́тнаму |
прываро́тным |
В. |
прываро́тны (неадуш.) прываро́тнага (адуш.) |
прываро́тную |
прываро́тнае |
прываро́тныя (неадуш.) прываро́тных (адуш.) |
Т. |
прываро́тным |
прываро́тнай прываро́тнаю |
прываро́тным |
прываро́тнымі |
М. |
прываро́тным |
прываро́тнай |
прываро́тным |
прываро́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прываро́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
прываро́чваецца |
прываро́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
прываро́чваўся |
прываро́чваліся |
ж. |
прываро́чвалася |
н. |
прываро́чвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прываро́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прываро́чваю |
прываро́чваем |
2-я ас. |
прываро́чваеш |
прываро́чваеце |
3-я ас. |
прываро́чвае |
прываро́чваюць |
Прошлы час |
м. |
прываро́чваў |
прываро́чвалі |
ж. |
прываро́чвала |
н. |
прываро́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
прываро́чвай |
прываро́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
прываро́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.