прываро́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прываро́тны прываро́тная прываро́тнае прываро́тныя
Р. прываро́тнага прываро́тнай
прываро́тнае		 прываро́тнага прываро́тных
Д. прываро́тнаму прываро́тнай прываро́тнаму прываро́тным
В. прываро́тны (неадуш.)
прываро́тнага (адуш.)		 прываро́тную прываро́тнае прываро́тныя (неадуш.)
прываро́тных (адуш.)
Т. прываро́тным прываро́тнай
прываро́тнаю		 прываро́тным прываро́тнымі
М. прываро́тным прываро́тнай прываро́тным прываро́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)