цяжкава́жкасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
цяжкава́жкасць |
Р. |
цяжкава́жкасці |
Д. |
цяжкава́жкасці |
В. |
цяжкава́жкасць |
Т. |
цяжкава́жкасцю |
М. |
цяжкава́жкасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
цяжкава́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
цяжкава́жнасць |
Р. |
цяжкава́жнасці |
Д. |
цяжкава́жнасці |
В. |
цяжкава́жнасць |
Т. |
цяжкава́жнасцю |
М. |
цяжкава́жнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
цяжкава́жны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цяжкава́жны |
цяжкава́жная |
цяжкава́жнае |
цяжкава́жныя |
Р. |
цяжкава́жнага |
цяжкава́жнай цяжкава́жнае |
цяжкава́жнага |
цяжкава́жных |
Д. |
цяжкава́жнаму |
цяжкава́жнай |
цяжкава́жнаму |
цяжкава́жным |
В. |
цяжкава́жны (неадуш.) цяжкава́жнага (адуш.) |
цяжкава́жную |
цяжкава́жнае |
цяжкава́жныя (неадуш.) цяжкава́жных (адуш.) |
Т. |
цяжкава́жным |
цяжкава́жнай цяжкава́жнаю |
цяжкава́жным |
цяжкава́жнымі |
М. |
цяжкава́жным |
цяжкава́жнай |
цяжкава́жным |
цяжкава́жных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
цяжкава́та
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
цяжкава́та |
цяжкава́цей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
цяжкава́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
цяжкава́тасць |
Р. |
цяжкава́тасці |
Д. |
цяжкава́тасці |
В. |
цяжкава́тасць |
Т. |
цяжкава́тасцю |
М. |
цяжкава́тасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цяжкава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цяжкава́ты |
цяжкава́тая |
цяжкава́тае |
цяжкава́тыя |
Р. |
цяжкава́тага |
цяжкава́тай цяжкава́тае |
цяжкава́тага |
цяжкава́тых |
Д. |
цяжкава́таму |
цяжкава́тай |
цяжкава́таму |
цяжкава́тым |
В. |
цяжкава́ты (неадуш.) цяжкава́тага (адуш.) |
цяжкава́тую |
цяжкава́тае |
цяжкава́тыя (неадуш.) цяжкава́тых (адуш.) |
Т. |
цяжкава́тым |
цяжкава́тай цяжкава́таю |
цяжкава́тым |
цяжкава́тымі |
М. |
цяжкава́тым |
цяжкава́тай |
цяжкава́тым |
цяжкава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цяжкаво́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цяжкаво́дны |
цяжкаво́дная |
цяжкаво́днае |
цяжкаво́дныя |
Р. |
цяжкаво́днага |
цяжкаво́днай цяжкаво́днае |
цяжкаво́днага |
цяжкаво́дных |
Д. |
цяжкаво́днаму |
цяжкаво́днай |
цяжкаво́днаму |
цяжкаво́дным |
В. |
цяжкаво́дны (неадуш.) цяжкаво́днага (адуш.) |
цяжкаво́дную |
цяжкаво́днае |
цяжкаво́дныя (неадуш.) цяжкаво́дных (адуш.) |
Т. |
цяжкаво́дным |
цяжкаво́днай цяжкаво́днаю |
цяжкаво́дным |
цяжкаво́днымі |
М. |
цяжкаво́дным |
цяжкаво́днай |
цяжкаво́дным |
цяжкаво́дных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
цяжкаво́з
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цяжкаво́з |
цяжкаво́зы |
Р. |
цяжкаво́за |
цяжкаво́заў |
Д. |
цяжкаво́зу |
цяжкаво́зам |
В. |
цяжкаво́за |
цяжкаво́заў |
Т. |
цяжкаво́зам |
цяжкаво́замі |
М. |
цяжкаво́зе |
цяжкаво́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.