хуткавымаўля́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хуткавымаўля́нка |
хуткавымаўля́нкі |
Р. |
хуткавымаўля́нкі |
хуткавымаўля́нак |
Д. |
хуткавымаўля́нцы |
хуткавымаўля́нкам |
В. |
хуткавымаўля́нку |
хуткавымаўля́нкі |
Т. |
хуткавымаўля́нкай хуткавымаўля́нкаю |
хуткавымаўля́нкамі |
М. |
хуткавымаўля́нцы |
хуткавымаўля́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
хуткадзе́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хуткадзе́йны |
хуткадзе́йная |
хуткадзе́йнае |
хуткадзе́йныя |
Р. |
хуткадзе́йнага |
хуткадзе́йнай хуткадзе́йнае |
хуткадзе́йнага |
хуткадзе́йных |
Д. |
хуткадзе́йнаму |
хуткадзе́йнай |
хуткадзе́йнаму |
хуткадзе́йным |
В. |
хуткадзе́йны (неадуш.) хуткадзе́йнага (адуш.) |
хуткадзе́йную |
хуткадзе́йнае |
хуткадзе́йныя (неадуш.) хуткадзе́йных (адуш.) |
Т. |
хуткадзе́йным |
хуткадзе́йнай хуткадзе́йнаю |
хуткадзе́йным |
хуткадзе́йнымі |
М. |
хуткадзе́йным |
хуткадзе́йнай |
хуткадзе́йным |
хуткадзе́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
хуткадзе́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
хуткадзе́янне |
Р. |
хуткадзе́яння |
Д. |
хуткадзе́янню |
В. |
хуткадзе́янне |
Т. |
хуткадзе́яннем |
М. |
хуткадзе́янні |
Крыніцы:
piskunou2012.
хуткадрукава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хуткадрукава́льны |
хуткадрукава́льная |
хуткадрукава́льнае |
хуткадрукава́льныя |
Р. |
хуткадрукава́льнага |
хуткадрукава́льнай хуткадрукава́льнае |
хуткадрукава́льнага |
хуткадрукава́льных |
Д. |
хуткадрукава́льнаму |
хуткадрукава́льнай |
хуткадрукава́льнаму |
хуткадрукава́льным |
В. |
хуткадрукава́льны (неадуш.) хуткадрукава́льнага (адуш.) |
хуткадрукава́льную |
хуткадрукава́льнае |
хуткадрукава́льныя (неадуш.) хуткадрукава́льных (адуш.) |
Т. |
хуткадрукава́льным |
хуткадрукава́льнай хуткадрукава́льнаю |
хуткадрукава́льным |
хуткадрукава́льнымі |
М. |
хуткадрукава́льным |
хуткадрукава́льнай |
хуткадрукава́льным |
хуткадрукава́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
хутказамаро́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хутказамаро́жаны |
хутказамаро́жаная |
хутказамаро́жанае |
хутказамаро́жаныя |
Р. |
хутказамаро́жанага |
хутказамаро́жанай хутказамаро́жанае |
хутказамаро́жанага |
хутказамаро́жаных |
Д. |
хутказамаро́жанаму |
хутказамаро́жанай |
хутказамаро́жанаму |
хутказамаро́жаным |
В. |
хутказамаро́жаны (неадуш.) хутказамаро́жанага (адуш.) |
хутказамаро́жаную |
хутказамаро́жанае |
хутказамаро́жаныя (неадуш.) хутказамаро́жаных (адуш.) |
Т. |
хутказамаро́жаным |
хутказамаро́жанай хутказамаро́жанаю |
хутказамаро́жаным |
хутказамаро́жанымі |
М. |
хутказамаро́жаным |
хутказамаро́жанай |
хутказамаро́жаным |
хутказамаро́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.