Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

сфальшава́ць

‘схлусіць; змяніць, падрабіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	сфальшу́ю	сфальшу́ем
2-я ас.	сфальшу́еш	сфальшу́еце
3-я ас.	сфальшу́е	сфальшу́юць
Прошлы час
м.	сфальшава́ў	сфальшава́лі
ж.	сфальшава́ла
н.	сфальшава́ла
Загадны лад
2-я ас.	сфальшу́й	сфальшу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	сфальшава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

сфальшы́віць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	сфальшы́ўлю	сфальшы́вім
2-я ас.	сфальшы́віш	сфальшы́віце
3-я ас.	сфальшы́віць	сфальшы́вяць
Прошлы час
м.	сфальшы́віў	сфальшы́вілі
ж.	сфальшы́віла
н.	сфальшы́віла
Дзеепрыслоўе
прош. час	сфальшы́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сфальшы́ўлены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сфальшы́ўлены	сфальшы́ўленая	сфальшы́ўленае	сфальшы́ўленыя
Р.	сфальшы́ўленага	сфальшы́ўленай сфальшы́ўленае	сфальшы́ўленага	сфальшы́ўленых
Д.	сфальшы́ўленаму	сфальшы́ўленай	сфальшы́ўленаму	сфальшы́ўленым
В.	сфальшы́ўлены (неадуш.) сфальшы́ўленага (адуш.)	сфальшы́ўленую	сфальшы́ўленае	сфальшы́ўленыя (неадуш.) сфальшы́ўленых (адуш.)
Т.	сфальшы́ўленым	сфальшы́ўленай сфальшы́ўленаю	сфальшы́ўленым	сфальшы́ўленымі
М.	сфальшы́ўленым	сфальшы́ўленай	сфальшы́ўленым	сфальшы́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

сфальшы́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сфальшы́ўлены	сфальшы́ўленая	сфальшы́ўленае	сфальшы́ўленыя
Р.	сфальшы́ўленага	сфальшы́ўленай сфальшы́ўленае	сфальшы́ўленага	сфальшы́ўленых
Д.	сфальшы́ўленаму	сфальшы́ўленай	сфальшы́ўленаму	сфальшы́ўленым
В.	сфальшы́ўлены (неадуш.) сфальшы́ўленага (адуш.)	сфальшы́ўленую	сфальшы́ўленае	сфальшы́ўленыя (неадуш.) сфальшы́ўленых (адуш.)
Т.	сфальшы́ўленым	сфальшы́ўленай сфальшы́ўленаю	сфальшы́ўленым	сфальшы́ўленымі
М.	сфальшы́ўленым	сфальшы́ўленай	сфальшы́ўленым	сфальшы́ўленых

Кароткая форма: сфальшы́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

сфантазі́раваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сфантазі́раваны	сфантазі́раваная	сфантазі́раванае	сфантазі́раваныя
Р.	сфантазі́раванага	сфантазі́раванай сфантазі́раванае	сфантазі́раванага	сфантазі́раваных
Д.	сфантазі́раванаму	сфантазі́раванай	сфантазі́раванаму	сфантазі́раваным
В.	сфантазі́раваны (неадуш.) сфантазі́раванага (адуш.)	сфантазі́раваную	сфантазі́раванае	сфантазі́раваныя (неадуш.) сфантазі́раваных (адуш.)
Т.	сфантазі́раваным	сфантазі́раванай сфантазі́раванаю	сфантазі́раваным	сфантазі́раванымі
М.	сфантазі́раваным	сфантазі́раванай	сфантазі́раваным	сфантазі́раваных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сфантазі́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сфантазі́раваны	сфантазі́раваная	сфантазі́раванае	сфантазі́раваныя
Р.	сфантазі́раванага	сфантазі́раванай сфантазі́раванае	сфантазі́раванага	сфантазі́раваных
Д.	сфантазі́раванаму	сфантазі́раванай	сфантазі́раванаму	сфантазі́раваным
В.	сфантазі́раваны (неадуш.) сфантазі́раванага (адуш.)	сфантазі́раваную	сфантазі́раванае	сфантазі́раваныя (неадуш.) сфантазі́раваных (адуш.)
Т.	сфантазі́раваным	сфантазі́раванай сфантазі́раванаю	сфантазі́раваным	сфантазі́раванымі
М.	сфантазі́раваным	сфантазі́раванай	сфантазі́раваным	сфантазі́раваных

Кароткая форма: сфантазі́равана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сфантазі́раваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	сфантазі́рую	сфантазі́руем
2-я ас.	сфантазі́руеш	сфантазі́руеце
3-я ас.	сфантазі́руе	сфантазі́руюць
Прошлы час
м.	сфантазі́раваў	сфантазі́равалі
ж.	сфантазі́равала
н.	сфантазі́равала
Загадны лад
2-я ас.	сфантазі́руй	сфантазі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час	сфантазі́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сфармава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	сфармава́насць
Р.	сфармава́насці
Д.	сфармава́насці
В.	сфармава́насць
Т.	сфармава́насцю
М.	сфармава́насці

Крыніцы: piskunou2012.

сфармава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	сфармава́нне
Р.	сфармава́ння
Д.	сфармава́нню
В.	сфармава́нне
Т.	сфармава́ннем
М.	сфармава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

сфармава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сфармава́ны	сфармава́ная	сфармава́нае	сфармава́ныя
Р.	сфармава́нага	сфармава́най сфармава́нае	сфармава́нага	сфармава́ных
Д.	сфармава́наму	сфармава́най	сфармава́наму	сфармава́ным
В.	сфармава́ны (неадуш.) сфармава́нага (адуш.)	сфармава́ную	сфармава́нае	сфармава́ныя (неадуш.) сфармава́ных (адуш.)
Т.	сфармава́ным	сфармава́най сфармава́наю	сфармава́ным	сфармава́нымі
М.	сфармава́ным	сфармава́най	сфармава́ным	сфармава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)