сфальшава́ць

‘схлусіць; змяніць, падрабіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сфальшу́ю сфальшу́ем
2-я ас. сфальшу́еш сфальшу́еце
3-я ас. сфальшу́е сфальшу́юць
Прошлы час
м. сфальшава́ў сфальшава́лі
ж. сфальшава́ла
н. сфальшава́ла
Загадны лад
2-я ас. сфальшу́й сфальшу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сфальшава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)