Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Прудзі́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Прудзі́шча
Р. Прудзі́шча
Д. Прудзі́шчу
В. Прудзі́шча
Т. Прудзі́шчам
М. Прудзі́шчы

Прудзі́шчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Прудзі́шчы
Р. Прудзі́шч
Прудзі́шчаў
Д. Прудзі́шчам
В. Прудзі́шчы
Т. Прудзі́шчамі
М. Прудзі́шчах

Прудзя́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Прудзя́ны
Р. Прудзя́н
Прудзя́наў
Д. Прудзя́нам
В. Прудзя́ны
Т. Прудзя́намі
М. Прудзя́нах

пру́дка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пру́дка прудчэ́й -

Іншыя варыянты: пру́тка, пры́тка.

Крыніцы: piskunou2012.

пру́дкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пру́дкасць
Р. пру́дкасці
Д. пру́дкасці
В. пру́дкасць
Т. пру́дкасцю
М. пру́дкасці

Крыніцы: piskunou2012.

пру́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пру́дкі пру́дкая пру́дкае пру́дкія
Р. пру́дкага пру́дкай
пру́дкае
пру́дкага пру́дкіх
Д. пру́дкаму пру́дкай пру́дкаму пру́дкім
В. пру́дкі (неадуш.)
пру́дкага (адуш.)
пру́дкую пру́дкае пру́дкія (неадуш.)
пру́дкіх (адуш.)
Т. пру́дкім пру́дкай
пру́дкаю
пру́дкім пру́дкімі
М. пру́дкім пру́дкай пру́дкім пру́дкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Прудкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Прудкі́
Р. Прудко́ў
Д. Прудка́м
В. Прудкі́
Т. Прудка́мі
М. Прудка́х

прудко́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прудко́ўскі прудко́ўская прудко́ўскае прудко́ўскія
Р. прудко́ўскага прудко́ўскай
прудко́ўскае
прудко́ўскага прудко́ўскіх
Д. прудко́ўскаму прудко́ўскай прудко́ўскаму прудко́ўскім
В. прудко́ўскі (неадуш.)
прудко́ўскага (адуш.)
прудко́ўскую прудко́ўскае прудко́ўскія (неадуш.)
прудко́ўскіх (адуш.)
Т. прудко́ўскім прудко́ўскай
прудко́ўскаю
прудко́ўскім прудко́ўскімі
М. прудко́ўскім прудко́ўскай прудко́ўскім прудко́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

пру́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пру́днік пру́днікі
Р. пру́дніка пру́днікаў
Д. пру́дніку пру́днікам
В. пру́дніка пру́днікаў
Т. пру́днікам пру́днікамі
М. пру́дніку пру́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

Пру́днікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пру́днікі
Р. Пру́днікаў
Д. Пру́днікам
В. Пру́днікі
Т. Пру́днікамі
М. Пру́дніках