пру́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пру́днік | пру́днікі | |
| пру́дніка | пру́днікаў | |
| пру́дніку | пру́днікам | |
| пру́дніка | пру́днікаў | |
| пру́днікам | пру́днікамі | |
| пру́дніку | пру́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)