Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е ё і л н о р с т у ф х ц ч ш ы э ю я ’

б в г д е ж з і й к л м н п р с т ў х ц ч ш я

по́мсціць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	по́мшчу	по́мсцім
2-я ас.	по́мсціш	по́мсціце
3-я ас.	по́мсціць	по́мсцяць
Прошлы час
м.	по́мсціў	по́мсцілі
ж.	по́мсціла
н.	по́мсціла
Загадны лад
2-я ас.	по́мсці	по́мсціце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	по́мсцячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́мут

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	по́мут
Р.	по́муту
Д.	по́муту
В.	по́мут
Т.	по́мутам
М.	по́муце

Крыніцы: piskunou2012.

по́мысл

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	по́мысл	по́мыслы
Р.	по́мыслу	по́мыслаў
Д.	по́мыслу	по́мыслам
В.	по́мысл	по́мыслы
Т.	по́мыслам	по́мысламі
М.	по́мысле	по́мыслах

Крыніцы: piskunou2012.