грабе́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
грабе́жны |
грабе́жная |
грабе́жнае |
грабе́жныя |
Р. |
грабе́жнага |
грабе́жнай грабе́жнае |
грабе́жнага |
грабе́жных |
Д. |
грабе́жнаму |
грабе́жнай |
грабе́жнаму |
грабе́жным |
В. |
грабе́жны (неадуш.) грабе́жнага (адуш.) |
грабе́жную |
грабе́жнае |
грабе́жныя (неадуш.) грабе́жных (адуш.) |
Т. |
грабе́жным |
грабе́жнай грабе́жнаю |
грабе́жным |
грабе́жнымі |
М. |
грабе́жным |
грабе́жнай |
грабе́жным |
грабе́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гра́белькі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
гра́белькі |
Р. |
гра́белек |
Д. |
гра́белькам |
В. |
гра́белькі |
Т. |
гра́белькамі |
М. |
гра́бельках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
грабе́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
грабе́льнік |
грабе́льнікі |
Р. |
грабе́льніка |
грабе́льнікаў |
Д. |
грабе́льніку |
грабе́льнікам |
В. |
грабе́льніка |
грабе́льнікаў |
Т. |
грабе́льнікам |
грабе́льнікамі |
М. |
грабе́льніку |
грабе́льніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
грабе́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
грабе́льніца |
грабе́льніцы |
Р. |
грабе́льніцы |
грабе́льніц |
Д. |
грабе́льніцы |
грабе́льніцам |
В. |
грабе́льніцу |
грабе́льніц |
Т. |
грабе́льніцай грабе́льніцаю |
грабе́льніцамі |
М. |
грабе́льніцы |
грабе́льніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
грабе́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
грабе́льны |
грабе́льная |
грабе́льнае |
грабе́льныя |
Р. |
грабе́льнага |
грабе́льнай грабе́льнае |
грабе́льнага |
грабе́льных |
Д. |
грабе́льнаму |
грабе́льнай |
грабе́льнаму |
грабе́льным |
В. |
грабе́льны (неадуш.) грабе́льнага (адуш.) |
грабе́льную |
грабе́льнае |
грабе́льныя (неадуш.) грабе́льных (адуш.) |
Т. |
грабе́льным |
грабе́льнай грабе́льнаю |
грабе́льным |
грабе́льнымі |
М. |
грабе́льным |
грабе́льнай |
грабе́льным |
грабе́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
гра́бен
‘упадзіна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гра́бен |
гра́бены |
Р. |
гра́бену |
гра́бенаў |
Д. |
гра́бену |
гра́бенам |
В. |
гра́бен |
гра́бены |
Т. |
гра́бенам |
гра́бенамі |
М. |
гра́бене |
гра́бенах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Грабе́нікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Грабе́нікі |
Р. |
Грабе́нікаў |
Д. |
Грабе́нікам |
В. |
Грабе́нікі |
Т. |
Грабе́нікамі |
М. |
Грабе́ніках |
грабе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
грабе́нне |
Р. |
грабе́ння |
Д. |
грабе́нню |
В. |
грабе́нне |
Т. |
грабе́ннем |
М. |
грабе́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
грабе́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
грабе́ннік |
грабе́ннікі |
Р. |
грабе́нніка |
грабе́ннікаў |
Д. |
грабе́нніку |
грабе́ннікам |
В. |
грабе́нніка |
грабе́ннікаў |
Т. |
грабе́ннікам |
грабе́ннікамі |
М. |
грабе́нніку |
грабе́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.