гра́бен

‘упадзіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гра́бен гра́бены
Р. гра́бену гра́бенаў
Д. гра́бену гра́бенам
В. гра́бен гра́бены
Т. гра́бенам гра́бенамі
М. гра́бене гра́бенах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)