гра́бен
‘упадзіна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гра́бен | гра́бены | |
гра́бену | гра́бенаў | |
гра́бену | гра́бенам | |
гра́бен | гра́бены | |
гра́бенам | гра́бенамі | |
гра́бене | гра́бенах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)