шчытападо́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шчытападо́бны |
шчытападо́бная |
шчытападо́бнае |
шчытападо́бныя |
| Р. |
шчытападо́бнага |
шчытападо́бнай шчытападо́бнае |
шчытападо́бнага |
шчытападо́бных |
| Д. |
шчытападо́бнаму |
шчытападо́бнай |
шчытападо́бнаму |
шчытападо́бным |
| В. |
шчытападо́бны (неадуш.) шчытападо́бнага (адуш.) |
шчытападо́бную |
шчытападо́бнае |
шчытападо́бныя (неадуш.) шчытападо́бных (адуш.) |
| Т. |
шчытападо́бным |
шчытападо́бнай шчытападо́бнаю |
шчытападо́бным |
шчытападо́бнымі |
| М. |
шчытападо́бным |
шчытападо́бнай |
шчытападо́бным |
шчытападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчытахво́сты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шчытахво́сты |
шчытахво́стая |
шчытахво́стае |
шчытахво́стыя |
| Р. |
шчытахво́стага |
шчытахво́стай шчытахво́стае |
шчытахво́стага |
шчытахво́стых |
| Д. |
шчытахво́стаму |
шчытахво́стай |
шчытахво́стаму |
шчытахво́стым |
| В. |
шчытахво́сты (неадуш.) шчытахво́стага (адуш.) |
шчытахво́стую |
шчытахво́стае |
шчытахво́стыя (неадуш.) шчытахво́стых (адуш.) |
| Т. |
шчытахво́стым |
шчытахво́стай шчытахво́стаю |
шчытахво́стым |
шчытахво́стымі |
| М. |
шчытахво́стым |
шчытахво́стай |
шчытахво́стым |
шчытахво́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Шчы́ткавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Шчы́ткавічы |
| Р. |
Шчы́ткавіч Шчы́ткавічаў |
| Д. |
Шчы́ткавічам |
| В. |
Шчы́ткавічы |
| Т. |
Шчы́ткавічамі |
| М. |
Шчы́ткавічах |
шчытко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шчытко́вы |
шчытко́вая |
шчытко́вае |
шчытко́выя |
| Р. |
шчытко́вага |
шчытко́вай шчытко́вае |
шчытко́вага |
шчытко́вых |
| Д. |
шчытко́ваму |
шчытко́вай |
шчытко́ваму |
шчытко́вым |
| В. |
шчытко́вы (неадуш.) шчытко́вага (адуш.) |
шчытко́вую |
шчытко́вае |
шчытко́выя (неадуш.) шчытко́вых (адуш.) |
| Т. |
шчытко́вым |
шчытко́вай шчытко́ваю |
шчытко́вым |
шчытко́вымі |
| М. |
шчытко́вым |
шчытко́вай |
шчытко́вым |
шчытко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Шчы́тна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Шчы́тна |
| Р. |
Шчы́тна |
| Д. |
Шчы́тну |
| В. |
Шчы́тна |
| Т. |
Шчы́тнам |
| М. |
Шчы́тне |
шчы́тна
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| шчы́тна |
шчытне́й |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Шчы́тнае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
Шчы́тнае |
| Р. |
Шчы́тнага |
| Д. |
Шчы́тнаму |
| В. |
Шчы́тнае |
| Т. |
Шчы́тным |
| М. |
Шчы́тным |
шчы́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
шчы́тнасць |
| Р. |
шчы́тнасці |
| Д. |
шчы́тнасці |
| В. |
шчы́тнасць |
| Т. |
шчы́тнасцю |
| М. |
шчы́тнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.