шчырава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шчыру́ю |
шчыру́ем |
| 2-я ас. |
шчыру́еш |
шчыру́еце |
| 3-я ас. |
шчыру́е |
шчыру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
шчырава́ў |
шчырава́лі |
| ж. |
шчырава́ла |
| н. |
шчырава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шчыру́й |
шчыру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шчыру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчыраві́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
шчыраві́тасць |
| Р. |
шчыраві́тасці |
| Д. |
шчыраві́тасці |
| В. |
шчыраві́тасць |
| Т. |
шчыраві́тасцю |
| М. |
шчыраві́тасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
шчырада́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
шчырада́йнасць |
| Р. |
шчырада́йнасці |
| Д. |
шчырада́йнасці |
| В. |
шчырада́йнасць |
| Т. |
шчырада́йнасцю |
| М. |
шчырада́йнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.