вілю́жны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вілю́жны |
вілю́жная |
вілю́жнае |
вілю́жныя |
| Р. |
вілю́жнага |
вілю́жнай вілю́жнае |
вілю́жнага |
вілю́жных |
| Д. |
вілю́жнаму |
вілю́жнай |
вілю́жнаму |
вілю́жным |
| В. |
вілю́жны (неадуш.) вілю́жнага (адуш.) |
вілю́жную |
вілю́жнае |
вілю́жныя (неадуш.) вілю́жных (адуш.) |
| Т. |
вілю́жным |
вілю́жнай вілю́жнаю |
вілю́жным |
вілю́жнымі |
| М. |
вілю́жным |
вілю́жнай |
вілю́жным |
вілю́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
вілю́жына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вілю́жына |
вілю́жыны |
| Р. |
вілю́жыны |
вілю́жын |
| Д. |
вілю́жыне |
вілю́жынам |
| В. |
вілю́жыну |
вілю́жыны |
| Т. |
вілю́жынай вілю́жынаю |
вілю́жынамі |
| М. |
вілю́жыне |
вілю́жынах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
віляйча́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
віляйча́нка |
віляйча́нкі |
| Р. |
віляйча́нкі |
віляйча́нак |
| Д. |
віляйча́нцы |
віляйча́нкам |
| В. |
віляйча́нку |
віляйча́нак |
| Т. |
віляйча́нкай віляйча́нкаю |
віляйча́нкамі |
| М. |
віляйча́нцы |
віляйча́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
віля́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
віля́нка |
віля́нкі |
| Р. |
віля́нкі |
віля́нак |
| Д. |
віля́нцы |
віля́нкам |
| В. |
віля́нку |
віля́нкі |
| Т. |
віля́нкай віля́нкаю |
віля́нкамі |
| М. |
віля́нцы |
віля́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
віля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
віля́нне |
віля́нні |
| Р. |
віля́ння |
віля́нняў |
| Д. |
віля́нню |
віля́нням |
| В. |
віля́нне |
віля́нні |
| Т. |
віля́ннем |
віля́ннямі |
| М. |
віля́нні |
віля́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вілянча́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вілянча́нка |
вілянча́нкі |
| Р. |
вілянча́нкі |
вілянча́нак |
| Д. |
вілянча́нцы |
вілянча́нкам |
| В. |
вілянча́нку |
вілянча́нак |
| Т. |
вілянча́нкай вілянча́нкаю |
вілянча́нкамі |
| М. |
вілянча́нцы |
вілянча́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
віля́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
віля́сты |
віля́стая |
віля́стае |
віля́стыя |
| Р. |
віля́стага |
віля́стай віля́стае |
віля́стага |
віля́стых |
| Д. |
віля́стаму |
віля́стай |
віля́стаму |
віля́стым |
| В. |
віля́сты (неадуш.) віля́стага (адуш.) |
віля́стую |
віля́стае |
віля́стыя (неадуш.) віля́стых (адуш.) |
| Т. |
віля́стым |
віля́стай віля́стаю |
віля́стым |
віля́стымі |
| М. |
віля́стым |
віля́стай |
віля́стым |
віля́стых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Віля́хаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Віля́хаўка |
| Р. |
Віля́хаўкі |
| Д. |
Віля́хаўцы |
| В. |
Віля́хаўку |
| Т. |
Віля́хаўкай Віля́хаўкаю |
| М. |
Віля́хаўцы |