Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёілорсуыэя’

спаклё́пнічаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спаклё́пнічаю спаклё́пнічаем
2-я ас. спаклё́пнічаеш спаклё́пнічаеце
3-я ас. спаклё́пнічае спаклё́пнічаюць
Прошлы час
м. спаклё́пнічаў спаклё́пнічалі
ж. спаклё́пнічала
н. спаклё́пнічала
Загадны лад
2-я ас. спаклё́пнічай спаклё́пнічайце
Дзеепрыслоўе
прош. час спаклё́пнічаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

спакме́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спакме́ннік спакме́ннікі
Р. спакме́нніка спакме́ннікаў
Д. спакме́нніку спакме́ннікам
В. спакме́ннік спакме́ннікі
Т. спакме́ннікам спакме́ннікамі
М. спакме́нніку спакме́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

спакме́ціць

‘зразумець што-небудзь, зарыентавацца ў чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спакме́чу спакме́цім
2-я ас. спакме́ціш спакме́ціце
3-я ас. спакме́ціць спакме́цяць
Прошлы час
м. спакме́ціў спакме́цілі
ж. спакме́ціла
н. спакме́ціла
Загадны лад
2-я ас. спакме́ць спакме́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час спакме́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

спакмяча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спакмяча́ю спакмяча́ем
2-я ас. спакмяча́еш спакмяча́еце
3-я ас. спакмяча́е спакмяча́юць
Прошлы час
м. спакмяча́ў спакмяча́лі
ж. спакмяча́ла
н. спакмяча́ла
Загадны лад
2-я ас. спакмяча́й спакмяча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спакмяча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

спако́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. спако́й
Р. спако́ю
Д. спако́ю
В. спако́й
Т. спако́ем
М. спако́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спако́йліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
спако́йліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

спако́йлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. спако́йлівасць
Р. спако́йлівасці
Д. спако́йлівасці
В. спако́йлівасць
Т. спако́йлівасцю
М. спако́йлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

спако́йлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спако́йлівы спако́йлівая спако́йлівае спако́йлівыя
Р. спако́йлівага спако́йлівай
спако́йлівае		 спако́йлівага спако́йлівых
Д. спако́йліваму спако́йлівай спако́йліваму спако́йлівым
В. спако́йлівы (неадуш.)
спако́йлівага (адуш.)		 спако́йлівую спако́йлівае спако́йлівыя (неадуш.)
спако́йлівых (адуш.)
Т. спако́йлівым спако́йлівай
спако́йліваю		 спако́йлівым спако́йлівымі
М. спако́йлівым спако́йлівай спако́йлівым спако́йлівых

Крыніцы: piskunou2012.

спако́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
спако́йна спако́йней
спакайне́й		 найспако́йней
найспакайне́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

спако́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. спако́йнасць
Р. спако́йнасці
Д. спако́йнасці
В. спако́йнасць
Т. спако́йнасцю
М. спако́йнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.