марнава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
марнава́ны |
марнава́ная |
марнава́нае |
марнава́ныя |
Р. |
марнава́нага |
марнава́най марнава́нае |
марнава́нага |
марнава́ных |
Д. |
марнава́наму |
марнава́най |
марнава́наму |
марнава́ным |
В. |
марнава́ны (неадуш.) марнава́нага (адуш.) |
марнава́ную |
марнава́нае |
марнава́ныя (неадуш.) марнава́ных (адуш.) |
Т. |
марнава́ным |
марнава́най марнава́наю |
марнава́ным |
марнава́нымі |
М. |
марнава́ным |
марнава́най |
марнава́ным |
марнава́ных |
Кароткая форма: марнава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
марнава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
марну́юся |
марну́емся |
2-я ас. |
марну́ешся |
марну́ецеся |
3-я ас. |
марну́ецца |
марну́юцца |
Прошлы час |
м. |
марнава́ўся |
марнава́ліся |
ж. |
марнава́лася |
н. |
марнава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
марну́йся |
марну́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
марну́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
марнава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
марну́ю |
марну́ем |
2-я ас. |
марну́еш |
марну́еце |
3-я ас. |
марну́е |
марну́юць |
Прошлы час |
м. |
марнава́ў |
марнава́лі |
ж. |
марнава́ла |
н. |
марнава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
марну́й |
марну́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
марну́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
марнасло́віць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
марнасло́ўлю |
марнасло́вім |
2-я ас. |
марнасло́віш |
марнасло́віце |
3-я ас. |
марнасло́віць |
марнасло́вяць |
Прошлы час |
м. |
марнасло́віў |
марнасло́вілі |
ж. |
марнасло́віла |
н. |
марнасло́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
марнасло́ў |
марнасло́ўце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
марнасло́вячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
марнасло́ў
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
марнасло́ў |
марнасло́вы |
Р. |
марнасло́ва |
марнасло́ваў |
Д. |
марнасло́ву |
марнасло́вам |
В. |
марнасло́ва |
марнасло́ваў |
Т. |
марнасло́вам |
марнасло́вамі |
М. |
марнасло́ве |
марнасло́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
марнасло́ўе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
марнасло́ўе |
Р. |
марнасло́ўя |
Д. |
марнасло́ўю |
В. |
марнасло́ўе |
Т. |
марнасло́ўем |
М. |
марнасло́ўі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
марнасло́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
марнасло́ўны |
марнасло́ўная |
марнасло́ўнае |
марнасло́ўныя |
Р. |
марнасло́ўнага |
марнасло́ўнай марнасло́ўнае |
марнасло́ўнага |
марнасло́ўных |
Д. |
марнасло́ўнаму |
марнасло́ўнай |
марнасло́ўнаму |
марнасло́ўным |
В. |
марнасло́ўны (неадуш.) марнасло́ўнага (адуш.) |
марнасло́ўную |
марнасло́ўнае |
марнасло́ўныя (неадуш.) марнасло́ўных (адуш.) |
Т. |
марнасло́ўным |
марнасло́ўнай марнасло́ўнаю |
марнасло́ўным |
марнасло́ўнымі |
М. |
марнасло́ўным |
марнасло́ўнай |
марнасло́ўным |
марнасло́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ма́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ма́рнасць |
Р. |
ма́рнасці |
Д. |
ма́рнасці |
В. |
ма́рнасць |
Т. |
ма́рнасцю |
М. |
ма́рнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
марнатра́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
марнатра́вец |
марнатра́ўцы |
Р. |
марнатра́ўца |
марнатра́ўцаў |
Д. |
марнатра́ўцу |
марнатра́ўцам |
В. |
марнатра́ўца |
марнатра́ўцаў |
Т. |
марнатра́ўцам |
марнатра́ўцамі |
М. |
марнатра́ўцу |
марнатра́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.