марнатра́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. марнатра́вец марнатра́ўцы
Р. марнатра́ўца марнатра́ўцаў
Д. марнатра́ўцу марнатра́ўцам
В. марнатра́ўца марнатра́ўцаў
Т. марнатра́ўцам марнатра́ўцамі
М. марнатра́ўцу марнатра́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)