ле́карскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ле́карскі |
ле́карская |
ле́карскае |
ле́карскія |
Р. |
ле́карскага |
ле́карскай ле́карскае |
ле́карскага |
ле́карскіх |
Д. |
ле́карскаму |
ле́карскай |
ле́карскаму |
ле́карскім |
В. |
ле́карскі (неадуш.) ле́карскага (адуш.) |
ле́карскую |
ле́карскае |
ле́карскія (неадуш.) ле́карскіх (адуш.) |
Т. |
ле́карскім |
ле́карскай ле́карскаю |
ле́карскім |
ле́карскімі |
М. |
ле́карскім |
ле́карскай |
ле́карскім |
ле́карскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ле́карыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ле́карыха |
ле́карыхі |
Р. |
ле́карыхі |
ле́карых |
Д. |
ле́карысе |
ле́карыхам |
В. |
ле́карыху |
ле́карых |
Т. |
ле́карыхай ле́карыхаю |
ле́карыхамі |
М. |
ле́карысе |
ле́карыхах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
лекаце́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
лекачу́ |
лекаці́м |
2-я ас. |
лекаці́ш |
лекаціце́ |
3-я ас. |
лекаці́ць |
лекаця́ць |
Прошлы час |
м. |
лекаце́ў |
лекаце́лі |
ж. |
лекаце́ла |
н. |
лекаце́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
лекаці́ |
лекаці́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ляко́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ле́керта
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ле́керта |
Р. |
Ле́керты |
Д. |
Ле́керце |
В. |
Ле́керту |
Т. |
Ле́кертай Ле́кертаю |
М. |
Ле́керце |
ле́кі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
ле́кі |
Р. |
ле́каў |
Д. |
ле́кам |
В. |
ле́кі |
Т. |
ле́камі |
М. |
ле́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лекі́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лекі́ф |
лекі́фы |
Р. |
лекі́фа |
лекі́фаў |
Д. |
лекі́фу |
лекі́фам |
В. |
лекі́ф |
лекі́фы |
Т. |
лекі́фам |
лекі́фамі |
М. |
лекі́фе |
лекі́фах |
Крыніцы:
piskunou2012.
лекпа́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лекпа́м |
лекпа́мы |
Р. |
лекпа́ма |
лекпа́маў |
Д. |
лекпа́му |
лекпа́мам |
В. |
лекпа́ма |
лекпа́маў |
Т. |
лекпа́мам |
лекпа́мамі |
М. |
лекпа́ме |
лекпа́мах |
Крыніцы:
sbm2012.
лекпо́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лекпо́м |
лекпо́мы |
Р. |
лекпо́ма |
лекпо́маў |
Д. |
лекпо́му |
лекпо́мам |
В. |
лекпо́ма |
лекпо́маў |
Т. |
лекпо́мам |
лекпо́мамі |
М. |
лекпо́ме |
лекпо́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
лексе́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лексе́ма |
лексе́мы |
Р. |
лексе́мы |
лексе́м |
Д. |
лексе́ме |
лексе́мам |
В. |
лексе́му |
лексе́мы |
Т. |
лексе́май лексе́маю |
лексе́мамі |
М. |
лексе́ме |
лексе́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лексе́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
лексе́мны |
лексе́мная |
лексе́мнае |
лексе́мныя |
Р. |
лексе́мнага |
лексе́мнай лексе́мнае |
лексе́мнага |
лексе́мных |
Д. |
лексе́мнаму |
лексе́мнай |
лексе́мнаму |
лексе́мным |
В. |
лексе́мны (неадуш.) лексе́мнага (адуш.) |
лексе́мную |
лексе́мнае |
лексе́мныя (неадуш.) лексе́мных (адуш.) |
Т. |
лексе́мным |
лексе́мнай лексе́мнаю |
лексе́мным |
лексе́мнымі |
М. |
лексе́мным |
лексе́мнай |
лексе́мным |
лексе́мных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.