Ле́керта

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ле́керта
Р. Ле́керты
Д. Ле́керце
В. Ле́керту
Т. Ле́кертай
Ле́кертаю
М. Ле́керце

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)