Verbum

анлайнавы слоўнік

ле́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Ле́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Ле́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

ле́на

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
ле́на	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

ленава́та

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
ленава́та	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ленава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ленава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ленава́ты	ленава́тая	ленава́тае	ленава́тыя
Р.	ленава́тага	ленава́тай ленава́тае	ленава́тага	ленава́тых
Д.	ленава́таму	ленава́тай	ленава́таму	ленава́тым
В.	ленава́ты (неадуш.) ленава́тага (адуш.)	ленава́тую	ленава́тае	ленава́тыя (неадуш.) ленава́тых (адуш.)
Т.	ленава́тым	ленава́тай ленава́таю	ленава́тым	ленава́тымі
М.	ленава́тым	ленава́тай	ленава́тым	ленава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ленава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ле́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Ле́накс

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне