прару́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прару́блены |
прару́бленая |
прару́бленае |
прару́бленыя |
| Р. |
прару́бленага |
прару́бленай прару́бленае |
прару́бленага |
прару́бленых |
| Д. |
прару́бленаму |
прару́бленай |
прару́бленаму |
прару́бленым |
| В. |
прару́блены (неадуш.) прару́бленага (адуш.) |
прару́бленую |
прару́бленае |
прару́бленыя (неадуш.) прару́бленых (адуш.) |
| Т. |
прару́бленым |
прару́бленай прару́бленаю |
прару́бленым |
прару́бленымі |
| М. |
прару́бленым |
прару́бленай |
прару́бленым |
прару́бленых |
Кароткая форма: прару́блена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прару́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прару́бліванне |
| Р. |
прару́блівання |
| Д. |
прару́бліванню |
| В. |
прару́бліванне |
| Т. |
прару́бліваннем |
| М. |
прару́бліванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прару́блівацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прару́бліваецца |
прару́бліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прару́бліваўся |
прару́бліваліся |
| ж. |
прару́блівалася |
| н. |
прару́блівалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прару́бліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прару́бліваю |
прару́бліваем |
| 2-я ас. |
прару́бліваеш |
прару́бліваеце |
| 3-я ас. |
прару́блівае |
прару́бліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прару́бліваў |
прару́блівалі |
| ж. |
прару́блівала |
| н. |
прару́блівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прару́блівай |
прару́блівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прару́бліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прару́мзаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прару́мзаю |
прару́мзаем |
| 2-я ас. |
прару́мзаеш |
прару́мзаеце |
| 3-я ас. |
прару́мзае |
прару́мзаюць |
| Прошлы час |
| м. |
прару́мзаў |
прару́мзалі |
| ж. |
прару́мзала |
| н. |
прару́мзала |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прару́мзаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прару́хацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прару́хаюся |
прару́хаемся |
| 2-я ас. |
прару́хаешся |
прару́хаецеся |
| 3-я ас. |
прару́хаецца |
прару́хаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прару́хаўся |
прару́халіся |
| ж. |
прару́халася |
| н. |
прару́халася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прару́хаўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прару́хнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прару́хнуся |
прару́хнемся |
| 2-я ас. |
прару́хнешся |
прару́хнецеся |
| 3-я ас. |
прару́хнецца |
прару́хнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
прару́хнуўся |
прару́хнуліся |
| ж. |
прару́хнулася |
| н. |
прару́хнулася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прару́хніся |
прару́хніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прару́хнуўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прарыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прарыва́нне |
| Р. |
прарыва́ння |
| Д. |
прарыва́нню |
| В. |
прарыва́нне |
| Т. |
прарыва́ннем |
| М. |
прарыва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прарыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прарыва́юся |
прарыва́емся |
| 2-я ас. |
прарыва́ешся |
прарыва́ецеся |
| 3-я ас. |
прарыва́ецца |
прарыва́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прарыва́ўся |
прарыва́ліся |
| ж. |
прарыва́лася |
| н. |
прарыва́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прарыва́йся |
прарыва́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прарыва́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.