прару́мзаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прару́мзаю прару́мзаем
2-я ас. прару́мзаеш прару́мзаеце
3-я ас. прару́мзае прару́мзаюць
Прошлы час
м. прару́мзаў прару́мзалі
ж. прару́мзала
н. прару́мзала
Дзеепрыслоўе
прош. час прару́мзаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)