матылі́ца
‘від матылькоў’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| матылі́ца | матылі́цы | |
| матылі́цы | матылі́ц | |
| матылі́цы | матылі́цам | |
| матылі́цу | матылі́ц | |
| матылі́цай матылі́цаю |
матылі́цамі | |
| матылі́цы | матылі́цах |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Скарачэнніматылі́ца
‘хвароба’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| матылі́ца | |
| матылі́цы | |
| матылі́цы | |
| матылі́цу | |
| матылі́цай матылі́цаю |
|
| матылі́цы |
Крыніцы:
матылі́чны
прыметнік, адносны
| матылі́чны | матылі́чная | матылі́чнае | матылі́чныя | |
| матылі́чнага | матылі́чнай матылі́чнае |
матылі́чнага | матылі́чных | |
| матылі́чнаму | матылі́чнай | матылі́чнаму | матылі́чным | |
| матылі́чны матылі́чнага |
матылі́чную | матылі́чнае | матылі́чныя | |
| матылі́чным | матылі́чнай матылі́чнаю |
матылі́чным | матылі́чнымі | |
| матылі́чным | матылі́чнай | матылі́чным | матылі́чных | |
Крыніцы:
маты́ль
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| маты́ль | матылі́ | |
| матыля́ | матылёў | |
| матылю́ | матыля́м | |
| матыля́ | матылёў | |
| матылём | матыля́мі | |
| матылі́ | матыля́х |
Крыніцы:
маты́ль
выклічнік
Крыніцы:
маты́лька
‘самка матыля’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| маты́лька | маты́лькі | |
| маты́лькі | маты́лек | |
| маты́льцы | маты́лькам | |
| маты́льку | маты́лек | |
| маты́лькай маты́лькаю |
маты́лькамі | |
| маты́льцы | маты́льках |
Крыніцы:
матылько́вы
прыметнік, адносны
| матылько́вы | матылько́вая | матылько́вае | матылько́выя | |
| матылько́вага | матылько́вай матылько́вае |
матылько́вага | матылько́вых | |
| матылько́ваму | матылько́вай | матылько́ваму | матылько́вым | |
| матылько́вы ( матылько́вага ( |
матылько́вую | матылько́вае | матылько́выя ( матылько́вых ( |
|
| матылько́вым | матылько́вай матылько́ваю |
матылько́вым | матылько́вымі | |
| матылько́вым | матылько́вай | матылько́вым | матылько́вых | |
Крыніцы:
матылько́выя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| матылько́выя | |
| матылько́вых | |
| матылько́вым | |
| матылько́выя | |
| матылько́вымі | |
| матылько́вых |
Крыніцы:
Матыля́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Матыля́нка | |
| Матыля́нкі | |
| Матыля́нцы | |
| Матыля́нку | |
| Матыля́нкай Матыля́нкаю |
|
| Матыля́нцы |
матыля́ць
‘біць каго-небудзь, узмахваючы’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| матыля́ю | матыля́ем | |
| матыля́еш | матыля́еце | |
| матыля́е | матыля́юць | |
| Прошлы час | ||
| матыля́ў | матыля́лі | |
| матыля́ла | ||
| матыля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| матыля́й | матыля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| матыля́ючы | ||
Крыніцы: