матылько́выя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
матылько́выя | |
матылько́вых | |
матылько́вым | |
матылько́выя | |
матылько́вымі | |
матылько́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)