праракава́ць
‘выступаць прарокам; прадказваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прараку́ю |
прараку́ем |
| 2-я ас. |
прараку́еш |
прараку́еце |
| 3-я ас. |
прараку́е |
прараку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
праракава́ў |
праракава́лі |
| ж. |
праракава́ла |
| н. |
праракава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прараку́й |
прараку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прараку́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прарака́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прарака́льнік |
прарака́льнікі |
| Р. |
прарака́льніка |
прарака́льнікаў |
| Д. |
прарака́льніку |
прарака́льнікам |
| В. |
прарака́льніка |
прарака́льнікаў |
| Т. |
прарака́льнікам |
прарака́льнікамі |
| М. |
прарака́льніку |
прарака́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прарака́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прарака́льніца |
прарака́льніцы |
| Р. |
прарака́льніцы |
прарака́льніц |
| Д. |
прарака́льніцы |
прарака́льніцам |
| В. |
прарака́льніцу |
прарака́льніц |
| Т. |
прарака́льніцай прарака́льніцаю |
прарака́льніцамі |
| М. |
прарака́льніцы |
прарака́льніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прарака́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прарака́нне |
| Р. |
прарака́ння |
| Д. |
прарака́нню |
| В. |
прарака́нне |
| Т. |
прарака́ннем |
| М. |
прарака́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прараката́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прарако́ча |
прарако́чуць |
| Прошлы час |
| м. |
прараката́ў |
прараката́лі |
| ж. |
прараката́ла |
| н. |
прараката́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прараката́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прарака́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прарака́ю |
прарака́ем |
| 2-я ас. |
прарака́еш |
прарака́еце |
| 3-я ас. |
прарака́е |
прарака́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прарака́ў |
прарака́лі |
| ж. |
прарака́ла |
| н. |
прарака́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прарака́й |
прарака́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прарака́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прара́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прара́н |
прара́ны |
| Р. |
прара́на |
прара́наў |
| Д. |
прара́ну |
прара́нам |
| В. |
прара́н |
прара́ны |
| Т. |
прара́нам |
прара́намі |
| М. |
прара́не |
прара́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прарані́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прараню́ |
праро́нім |
| 2-я ас. |
праро́ніш |
праро́ніце |
| 3-я ас. |
праро́ніць |
праро́няць |
| Прошлы час |
| м. |
прарані́ў |
прарані́лі |
| ж. |
прарані́ла |
| н. |
прарані́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прарані́ |
прарані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прарані́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прараста́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прараста́нне |
| Р. |
прараста́ння |
| Д. |
прараста́нню |
| В. |
прараста́нне |
| Т. |
прараста́ннем |
| М. |
прараста́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.