праракава́ць

‘выступаць прарокам; прадказваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прараку́ю прараку́ем
2-я ас. прараку́еш прараку́еце
3-я ас. прараку́е прараку́юць
Прошлы час
м. праракава́ў праракава́лі
ж. праракава́ла
н. праракава́ла
Загадны лад
2-я ас. прараку́й прараку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прараку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)