Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

віле́йска-мі́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	віле́йска-мі́нскі	віле́йска-мі́нская	віле́йска-мі́нскае	віле́йска-мі́нскія
Р.	віле́йска-мі́нскага	віле́йска-мі́нскай віле́йска-мі́нскае	віле́йска-мі́нскага	віле́йска-мі́нскіх
Д.	віле́йска-мі́нскаму	віле́йска-мі́нскай	віле́йска-мі́нскаму	віле́йска-мі́нскім
В.	віле́йска-мі́нскі (неадуш.) віле́йска-мі́нскага (адуш.)	віле́йска-мі́нскую	віле́йска-мі́нскае	віле́йска-мі́нскія (неадуш.) віле́йска-мі́нскіх (адуш.)
Т.	віле́йска-мі́нскім	віле́йска-мі́нскай віле́йска-мі́нскаю	віле́йска-мі́нскім	віле́йска-мі́нскімі
М.	віле́йска-мі́нскім	віле́йска-мі́нскай	віле́йска-мі́нскім	віле́йска-мі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

віле́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	віле́йскі	віле́йская	віле́йскае	віле́йскія
Р.	віле́йскага	віле́йскай віле́йскае	віле́йскага	віле́йскіх
Д.	віле́йскаму	віле́йскай	віле́йскаму	віле́йскім
В.	віле́йскі (неадуш.) віле́йскага (адуш.)	віле́йскую	віле́йскае	віле́йскія (неадуш.) віле́йскіх (адуш.)
Т.	віле́йскім	віле́йскай віле́йскаю	віле́йскім	віле́йскімі
М.	віле́йскім	віле́йскай	віле́йскім	віле́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Ві́лейты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Віле́йшы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

вілемі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Ві́лемстад

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

вілемста́дскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вілемста́дскі	вілемста́дская	вілемста́дскае	вілемста́дскія
Р.	вілемста́дскага	вілемста́дскай вілемста́дскае	вілемста́дскага	вілемста́дскіх
Д.	вілемста́дскаму	вілемста́дскай	вілемста́дскаму	вілемста́дскім
В.	вілемста́дскі (неадуш.) вілемста́дскага (адуш.)	вілемста́дскую	вілемста́дскае	вілемста́дскія (неадуш.) вілемста́дскіх (адуш.)
Т.	вілемста́дскім	вілемста́дскай вілемста́дскаю	вілемста́дскім	вілемста́дскімі
М.	вілемста́дскім	вілемста́дскай	вілемста́дскім	вілемста́дскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Віле́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

ві́ленскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ві́ленскі	ві́ленская	ві́ленскае	ві́ленскія
Р.	ві́ленскага	ві́ленскай ві́ленскае	ві́ленскага	ві́ленскіх
Д.	ві́ленскаму	ві́ленскай	ві́ленскаму	ві́ленскім
В.	ві́ленскі (неадуш.) ві́ленскага (адуш.)	ві́ленскую	ві́ленскае	ві́ленскія (неадуш.) ві́ленскіх (адуш.)
Т.	ві́ленскім	ві́ленскай ві́ленскаю	ві́ленскім	ві́ленскімі
М.	ві́ленскім	ві́ленскай	ві́ленскім	ві́ленскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Ві́лі

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

Verbum