Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

скандынаві́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	скандынаві́ст	скандынаві́сты
Р.	скандынаві́ста	скандынаві́стаў
Д.	скандынаві́сту	скандынаві́стам
В.	скандынаві́ста	скандынаві́стаў
Т.	скандынаві́стам	скандынаві́стамі
М.	скандынаві́сце	скандынаві́стах

Крыніцы: piskunou2012.

скандынавісты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	скандынавісты́чны	скандынавісты́чная	скандынавісты́чнае	скандынавісты́чныя
Р.	скандынавісты́чнага	скандынавісты́чнай скандынавісты́чнае	скандынавісты́чнага	скандынавісты́чных
Д.	скандынавісты́чнаму	скандынавісты́чнай	скандынавісты́чнаму	скандынавісты́чным
В.	скандынавісты́чны (неадуш.) скандынавісты́чнага (адуш.)	скандынавісты́чную	скандынавісты́чнае	скандынавісты́чныя (неадуш.) скандынавісты́чных (адуш.)
Т.	скандынавісты́чным	скандынавісты́чнай скандынавісты́чнаю	скандынавісты́чным	скандынавісты́чнымі
М.	скандынавісты́чным	скандынавісты́чнай	скандынавісты́чным	скандынавісты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

скандынаві́сцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	скандынаві́сцкі	скандынаві́сцкая	скандынаві́сцкае	скандынаві́сцкія
Р.	скандынаві́сцкага	скандынаві́сцкай скандынаві́сцкае	скандынаві́сцкага	скандынаві́сцкіх
Д.	скандынаві́сцкаму	скандынаві́сцкай	скандынаві́сцкаму	скандынаві́сцкім
В.	скандынаві́сцкі (неадуш.) скандынаві́сцкага (адуш.)	скандынаві́сцкую	скандынаві́сцкае	скандынаві́сцкія (неадуш.) скандынаві́сцкіх (адуш.)
Т.	скандынаві́сцкім	скандынаві́сцкай скандынаві́сцкаю	скандынаві́сцкім	скандынаві́сцкімі
М.	скандынаві́сцкім	скандынаві́сцкай	скандынаві́сцкім	скандынаві́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Скандына́вія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Скандына́вія
Р.	Скандына́віі
Д.	Скандына́віі
В.	Скандына́вію
Т.	Скандына́віяй Скандына́віяю
М.	Скандына́віі

Крыніцы: piskunou2012.

скандына́ў

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	скандына́ў	скандына́вы
Р.	скандына́ва	скандына́ваў
Д.	скандына́ву	скандына́вам
В.	скандына́ва	скандына́ваў
Т.	скандына́вам	скандына́вамі
М.	скандына́ве	скандына́вах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скандына́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	скандына́ўка	скандына́ўкі
Р.	скандына́ўкі	скандына́вак
Д.	скандына́ўцы	скандына́ўкам
В.	скандына́ўку	скандына́вак
Т.	скандына́ўкай скандына́ўкаю	скандына́ўкамі
М.	скандына́ўцы	скандына́ўках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скандына́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	скандына́ўскі	скандына́ўская	скандына́ўскае	скандына́ўскія
Р.	скандына́ўскага	скандына́ўскай скандына́ўскае	скандына́ўскага	скандына́ўскіх
Д.	скандына́ўскаму	скандына́ўскай	скандына́ўскаму	скандына́ўскім
В.	скандына́ўскі (неадуш.) скандына́ўскага (адуш.)	скандына́ўскую	скандына́ўскае	скандына́ўскія (неадуш.) скандына́ўскіх (адуш.)
Т.	скандына́ўскім	скандына́ўскай скандына́ўскаю	скандына́ўскім	скандына́ўскімі
М.	скандына́ўскім	скандына́ўскай	скандына́ўскім	скандына́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сканды́чаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сканды́чаны	сканды́чаная	сканды́чанае	сканды́чаныя
Р.	сканды́чанага	сканды́чанай сканды́чанае	сканды́чанага	сканды́чаных
Д.	сканды́чанаму	сканды́чанай	сканды́чанаму	сканды́чаным
В.	сканды́чаны (неадуш.) сканды́чанага (адуш.)	сканды́чаную	сканды́чанае	сканды́чаныя (неадуш.) сканды́чаных (адуш.)
Т.	сканды́чаным	сканды́чанай сканды́чанаю	сканды́чаным	сканды́чанымі
М.	сканды́чаным	сканды́чанай	сканды́чаным	сканды́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

сканды́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сканды́чаны	сканды́чаная	сканды́чанае	сканды́чаныя
Р.	сканды́чанага	сканды́чанай сканды́чанае	сканды́чанага	сканды́чаных
Д.	сканды́чанаму	сканды́чанай	сканды́чанаму	сканды́чаным
В.	сканды́чаны (неадуш.) сканды́чанага (адуш.)	сканды́чаную	сканды́чанае	сканды́чаныя (неадуш.) сканды́чаных (адуш.)
Т.	сканды́чаным	сканды́чанай сканды́чанаю	сканды́чаным	сканды́чанымі
М.	сканды́чаным	сканды́чанай	сканды́чаным	сканды́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

сканды́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	сканды́чуся	сканды́чымся
2-я ас.	сканды́чышся	сканды́чыцеся
3-я ас.	сканды́чыцца	сканды́чацца
Прошлы час
м.	сканды́чыўся	сканды́чыліся
ж.	сканды́чылася
н.	сканды́чылася
Загадны лад
2-я ас.	сканды́чся	сканды́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	сканды́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)