Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

Пры́вальні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пры́вальні
Р. Пры́вальняў
Д. Пры́вальням
В. Пры́вальні
Т. Пры́вальнямі
М. Пры́вальнях

прыва́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыва́льны прыва́льная прыва́льнае прыва́льныя
Р. прыва́льнага прыва́льнай
прыва́льнае		 прыва́льнага прыва́льных
Д. прыва́льнаму прыва́льнай прыва́льнаму прыва́льным
В. прыва́льны (неадуш.)
прыва́льнага (адуш.)		 прыва́льную прыва́льнае прыва́льныя (неадуш.)
прыва́льных (адуш.)
Т. прыва́льным прыва́льнай
прыва́льнаю		 прыва́льным прыва́льнымі
М. прыва́льным прыва́льнай прыва́льным прыва́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прывалюха́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прывалюха́юся прывалюха́емся
2-я ас. прывалюха́ешся прывалюха́ецеся
3-я ас. прывалюха́ецца прывалюха́юцца
Прошлы час
м. прывалюха́ўся прывалюха́ліся
ж. прывалюха́лася
н. прывалюха́лася
Загадны лад
2-я ас. прывалюха́йся прывалюха́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прывалюха́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

прывандрава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прывандру́ю прывандру́ем
2-я ас. прывандру́еш прывандру́еце
3-я ас. прывандру́е прывандру́юць
Прошлы час
м. прывандрава́ў прывандрава́лі
ж. прывандрава́ла
н. прывандрава́ла
Загадны лад
2-я ас. прывандру́й прывандру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прывандрава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыва́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыва́р
Р. прыва́ру
Д. прыва́ру
В. прыва́р
Т. прыва́рам
М. прыва́ры

Крыніцы: piskunou2012.

прываражы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прываражу́ прываро́жым
2-я ас. прываро́жыш прываро́жыце
3-я ас. прываро́жыць прываро́жаць
Прошлы час
м. прываражы́ў прываражы́лі
ж. прываражы́ла
н. прываражы́ла
Загадны лад
2-я ас. прываражы́ прываражы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прываражы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прываражэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прываражэ́нне
Р. прываражэ́ння
Д. прываражэ́нню
В. прываражэ́нне
Т. прываражэ́ннем
М. прываражэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

прыва́рак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыва́рак
Р. прыва́рку
Д. прыва́рку
В. прыва́рак
Т. прыва́ркам
М. прыва́рку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыва́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыва́раны прыва́раная прыва́ранае прыва́раныя
Р. прыва́ранага прыва́ранай
прыва́ранае		 прыва́ранага прыва́раных
Д. прыва́ранаму прыва́ранай прыва́ранаму прыва́раным
В. прыва́раны (неадуш.)
прыва́ранага (адуш.)		 прыва́раную прыва́ранае прыва́раныя (неадуш.)
прыва́раных (адуш.)
Т. прыва́раным прыва́ранай
прыва́ранаю		 прыва́раным прыва́ранымі
М. прыва́раным прыва́ранай прыва́раным прыва́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыва́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыва́раны прыва́раная прыва́ранае прыва́раныя
Р. прыва́ранага прыва́ранай
прыва́ранае		 прыва́ранага прыва́раных
Д. прыва́ранаму прыва́ранай прыва́ранаму прыва́раным
В. прыва́раны (неадуш.)
прыва́ранага (адуш.)		 прыва́раную прыва́ранае прыва́раныя (неадуш.)
прыва́раных (адуш.)
Т. прыва́раным прыва́ранай
прыва́ранаю		 прыва́раным прыва́ранымі
М. прыва́раным прыва́ранай прыва́раным прыва́раных

Кароткая форма: прыва́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.