прывандрава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прывандру́ю прывандру́ем
2-я ас. прывандру́еш прывандру́еце
3-я ас. прывандру́е прывандру́юць
Прошлы час
м. прывандрава́ў прывандрава́лі
ж. прывандрава́ла
н. прывандрава́ла
Загадны лад
2-я ас. прывандру́й прывандру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прывандрава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)