вікалі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вікалі́н |
| Р. |
вікалі́ну |
| Д. |
вікалі́ну |
| В. |
вікалі́н |
| Т. |
вікалі́нам |
| М. |
вікалі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012.
вікало́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вікало́й |
| Р. |
вікало́я |
| Д. |
вікало́ю |
| В. |
вікало́й |
| Т. |
вікало́ем |
| М. |
вікало́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
вікантэ́са
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вікантэ́са |
вікантэ́сы |
| Р. |
вікантэ́сы |
вікантэ́с |
| Д. |
вікантэ́се |
вікантэ́сам |
| В. |
вікантэ́су |
вікантэ́с |
| Т. |
вікантэ́сай вікантэ́саю |
вікантэ́самі |
| М. |
вікантэ́се |
вікантэ́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
віка́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
віка́р |
віка́ры |
| Р. |
віка́ра |
віка́раў |
| Д. |
віка́ру |
віка́рам |
| В. |
віка́ра |
віка́раў |
| Т. |
віка́рам |
віка́рамі |
| М. |
віка́ру |
віка́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
віка́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
віка́рны |
віка́рная |
віка́рнае |
віка́рныя |
| Р. |
віка́рнага |
віка́рнай віка́рнае |
віка́рнага |
віка́рных |
| Д. |
віка́рнаму |
віка́рнай |
віка́рнаму |
віка́рным |
| В. |
віка́рны (неадуш.) віка́рнага (адуш.) |
віка́рную |
віка́рнае |
віка́рныя (неадуш.) віка́рных (адуш.) |
| Т. |
віка́рным |
віка́рнай віка́рнаю |
віка́рным |
віка́рнымі |
| М. |
віка́рным |
віка́рнай |
віка́рным |
віка́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
віка́рый
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
віка́рый |
віка́рыі |
| Р. |
віка́рыя |
віка́рыяў |
| Д. |
віка́рыю |
віка́рыям |
| В. |
віка́рыя |
віка́рыяў |
| Т. |
віка́рыем |
віка́рыямі |
| М. |
віка́рыю |
віка́рыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вікарыя́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вікарыя́т |
вікарыя́ты |
| Р. |
вікарыя́та |
вікарыя́таў |
| Д. |
вікарыя́ту |
вікарыя́там |
| В. |
вікарыя́т |
вікарыя́ты |
| Т. |
вікарыя́там |
вікарыя́тамі |
| М. |
вікарыя́це |
вікарыя́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вікасо́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вікасо́л |
вікасо́лы |
| Р. |
вікасо́лу |
вікасо́лаў |
| Д. |
вікасо́лу |
вікасо́лам |
| В. |
вікасо́л |
вікасо́лы |
| Т. |
вікасо́лам |
вікасо́ламі |
| М. |
вікасо́ле |
вікасо́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ві́ка-аўся́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ві́ка-аўся́ны |
ві́ка-аўся́ная |
ві́ка-аўся́нае |
ві́ка-аўся́ныя |
| Р. |
ві́ка-аўся́нага |
ві́ка-аўся́най ві́ка-аўся́нае |
ві́ка-аўся́нага |
ві́ка-аўся́ных |
| Д. |
ві́ка-аўся́наму |
ві́ка-аўся́най |
ві́ка-аўся́наму |
ві́ка-аўся́ным |
| В. |
ві́ка-аўся́ны (неадуш.) |
ві́ка-аўся́ную |
ві́ка-аўся́нае |
ві́ка-аўся́ныя (неадуш.) |
| Т. |
ві́ка-аўся́ным |
ві́ка-аўся́най ві́ка-аўся́наю |
ві́ка-аўся́ным |
ві́ка-аўся́нымі |
| М. |
ві́ка-аўся́ным |
ві́ка-аўся́най |
ві́ка-аўся́ным |
ві́ка-аўся́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012.