віка́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віка́р віка́ры
Р. віка́ра віка́раў
Д. віка́ру віка́рам
В. віка́ра віка́раў
Т. віка́рам віка́рамі
М. віка́ру віка́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)