Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Бенілю́кс

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

бенілю́кскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бенілю́кскі	бенілю́кская	бенілю́кскае	бенілю́кскія
Р.	бенілю́кскага	бенілю́кскай бенілю́кскае	бенілю́кскага	бенілю́кскіх
Д.	бенілю́кскаму	бенілю́кскай	бенілю́кскаму	бенілю́кскім
В.	бенілю́кскі (неадуш.) бенілю́кскага (адуш.)	бенілю́кскую	бенілю́кскае	бенілю́кскія (неадуш.) бенілю́кскіх (адуш.)
Т.	бенілю́кскім	бенілю́кскай бенілю́кскаю	бенілю́кскім	бенілю́кскімі
М.	бенілю́кскім	бенілю́кскай	бенілю́кскім	бенілю́кскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Бе́нін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Бені́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

бені́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008.

бені́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

бе́нінскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бе́нінскі	бе́нінская	бе́нінскае	бе́нінскія
Р.	бе́нінскага	бе́нінскай бе́нінскае	бе́нінскага	бе́нінскіх
Д.	бе́нінскаму	бе́нінскай	бе́нінскаму	бе́нінскім
В.	бе́нінскі (неадуш.) бе́нінскага (адуш.)	бе́нінскую	бе́нінскае	бе́нінскія (неадуш.) бе́нінскіх (адуш.)
Т.	бе́нінскім	бе́нінскай бе́нінскаю	бе́нінскім	бе́нінскімі
М.	бе́нінскім	бе́нінскай	бе́нінскім	бе́нінскіх

Крыніцы: piskunou2012.

бені́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бені́нскі	бені́нская	бені́нскае	бені́нскія
Р.	бені́нскага	бені́нскай бені́нскае	бені́нскага	бені́нскіх
Д.	бені́нскаму	бені́нскай	бені́нскаму	бені́нскім
В.	бені́нскі (неадуш.) бені́нскага (адуш.)	бені́нскую	бені́нскае	бені́нскія (неадуш.) бені́нскіх (адуш.)
Т.	бені́нскім	бені́нскай бені́нскаю	бені́нскім	бені́нскімі
М.	бені́нскім	бені́нскай	бені́нскім	бені́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Бе́ніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Бе́нкевічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum