скрэ́сліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скрэ́слю |
скрэ́слім |
2-я ас. |
скрэ́сліш |
скрэ́сліце |
3-я ас. |
скрэ́сліць |
скрэ́сляць |
Прошлы час |
м. |
скрэ́сліў |
скрэ́слілі |
ж. |
скрэ́сліла |
н. |
скрэ́сліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
скрэ́слі |
скрэ́сліце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
скрэ́сліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скрэ́тч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
скрэ́тч |
Р. |
скрэ́тчу |
Д. |
скрэ́тчу |
В. |
скрэ́тч |
Т. |
скрэ́тчам |
М. |
скрэ́тчы |
Крыніцы:
piskunou2012.