бязлю́ддзе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| бязлю́ддзе | |
| бязлю́ддзя | |
| бязлю́ддзю | |
| бязлю́ддзе | |
| бязлю́ддзем | |
| бязлю́ддзі |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннібязлю́дзіць
‘пазбаўляць людзей, жыхароў што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| бязлю́джу | бязлю́дзім | |
| бязлю́дзіш | бязлю́дзіце | |
| бязлю́дзіць | бязлю́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| бязлю́дзіў | бязлю́дзілі | |
| бязлю́дзіла | ||
| бязлю́дзіла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| бязлю́дзячы | ||
Крыніцы:
бязлю́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| бязлю́дна | бязлю́дней | - |
Крыніцы:
бязлю́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| бязлю́днасць | |
| бязлю́днасці | |
| бязлю́днасці | |
| бязлю́днасць | |
| бязлю́днасцю | |
| бязлю́днасці |
Крыніцы:
бязлю́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бязлю́днік | бязлю́днікі | |
| бязлю́дніка | бязлю́днікаў | |
| бязлю́дніку | бязлю́днікам | |
| бязлю́дніка | бязлю́днікаў | |
| бязлю́днікам | бязлю́днікамі | |
| бязлю́дніку | бязлю́дніках |
Крыніцы:
бязлю́дны
прыметнік, адносны
| бязлю́дны | бязлю́дная | бязлю́днае | бязлю́дныя | |
| бязлю́днага | бязлю́днай бязлю́днае |
бязлю́днага | бязлю́дных | |
| бязлю́днаму | бязлю́днай | бязлю́днаму | бязлю́дным | |
| бязлю́дны ( бязлю́днага ( |
бязлю́дную | бязлю́днае | бязлю́дныя ( бязлю́дных ( |
|
| бязлю́дным | бязлю́днай бязлю́днаю |
бязлю́дным | бязлю́днымі | |
| бязлю́дным | бязлю́днай | бязлю́дным | бязлю́дных | |
Крыніцы:
бязлю́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| бязлю́тасць | |
| бязлю́тасці | |
| бязлю́тасці | |
| бязлю́тасць | |
| бязлю́тасцю | |
| бязлю́тасці |
Крыніцы:
бязма́ла
прыслоўе
| бязма́ла | - | - |
Крыніцы:
бязма́ль
прыслоўе
| бязма́ль | - | - |
Крыніцы:
бязма́льна
прыслоўе
| бязма́льна | - | - |
Крыніцы: