бязлю́дзіць
‘пазбаўляць людзей, жыхароў што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| бязлю́джу | бязлю́дзім | |
| бязлю́дзіш | бязлю́дзіце | |
| бязлю́дзіць | бязлю́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| бязлю́дзіў | бязлю́дзілі | |
| бязлю́дзіла | ||
| бязлю́дзіла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| бязлю́дзячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)