прапо́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прапо́ены |
прапо́еная |
прапо́енае |
прапо́еныя |
| Р. |
прапо́енага |
прапо́енай прапо́енае |
прапо́енага |
прапо́еных |
| Д. |
прапо́енаму |
прапо́енай |
прапо́енаму |
прапо́еным |
| В. |
прапо́ены прапо́енага |
прапо́еную |
прапо́енае |
прапо́еныя прапо́еных |
| Т. |
прапо́еным |
прапо́енай прапо́енаю |
прапо́еным |
прапо́енымі |
| М. |
прапо́еным |
прапо́енай |
прапо́еным |
прапо́еных |
Кароткая форма: прапо́ена.
Крыніцы:
dzsl2007.
прапо́знены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прапо́знены |
прапо́зненая |
прапо́зненае |
прапо́зненыя |
| Р. |
прапо́зненага |
прапо́зненай прапо́зненае |
прапо́зненага |
прапо́зненых |
| Д. |
прапо́зненаму |
прапо́зненай |
прапо́зненаму |
прапо́зненым |
| В. |
прапо́знены (неадуш.) прапо́зненага (адуш.) |
прапо́зненую |
прапо́зненае |
прапо́зненыя (неадуш.) прапо́зненых (адуш.) |
| Т. |
прапо́зненым |
прапо́зненай прапо́зненаю |
прапо́зненым |
прапо́зненымі |
| М. |
прапо́зненым |
прапо́зненай |
прапо́зненым |
прапо́зненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
прапо́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прапо́й |
| Р. |
прапо́ю |
| Д. |
прапо́ю |
| В. |
прапо́й |
| Т. |
прапо́ем |
| М. |
прапо́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прапо́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прапо́йны |
прапо́йная |
прапо́йнае |
прапо́йныя |
| Р. |
прапо́йнага |
прапо́йнай прапо́йнае |
прапо́йнага |
прапо́йных |
| Д. |
прапо́йнаму |
прапо́йнай |
прапо́йнаму |
прапо́йным |
| В. |
прапо́йны (неадуш.) прапо́йнага (адуш.) |
прапо́йную |
прапо́йнае |
прапо́йныя (неадуш.) прапо́йных (адуш.) |
| Т. |
прапо́йным |
прапо́йнай прапо́йнаю |
прапо́йным |
прапо́йнымі |
| М. |
прапо́йным |
прапо́йнай |
прапо́йным |
прапо́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Прапо́йск
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Прапо́йск |
| Р. |
Прапо́йска |
| Д. |
Прапо́йску |
| В. |
Прапо́йск |
| Т. |
Прапо́йскам |
| М. |
Прапо́йску |
прапо́йца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прапо́йца |
прапо́йцы |
| Р. |
прапо́йцы |
прапо́йцаў |
| Д. |
прапо́йцу |
прапо́йцам |
| В. |
прапо́йцу |
прапо́йцаў |
| Т. |
прапо́йцам |
прапо́йцамі |
| М. |
прапо́йцу |
прапо́йцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прапо́кнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прапо́кнуты |
прапо́кнутая |
прапо́кнутае |
прапо́кнутыя |
| Р. |
прапо́кнутага |
прапо́кнутай прапо́кнутае |
прапо́кнутага |
прапо́кнутых |
| Д. |
прапо́кнутаму |
прапо́кнутай |
прапо́кнутаму |
прапо́кнутым |
| В. |
прапо́кнуты (неадуш.) прапо́кнутага (адуш.) |
прапо́кнутую |
прапо́кнутае |
прапо́кнутыя (неадуш.) прапо́кнутых (адуш.) |
| Т. |
прапо́кнутым |
прапо́кнутай прапо́кнутаю |
прапо́кнутым |
прапо́кнутымі |
| М. |
прапо́кнутым |
прапо́кнутай |
прапо́кнутым |
прапо́кнутых |
Крыніцы:
piskunou2012.